Na de succesvolle edities met Arthur Japin (2017), Anna Enquist (2018) en Glenn Helberg (2019) nodigt Silbersee dit jaar topactrice Ariane Schluter uit als wintergast voor een avond waarin zang, muziek en tekst samenkomen in een meditatief concert over hoop en wanhoop, twijfel en troost.

Al bijna twee jaar beheerst de pandemie ons leven.  Onze  vijand  is onzichtbaar  en  ongrijpbaar.  Hij  blijft  abstract  totdat  hij  jou  of  je  naasten  direct  raakt. Hij  beheerst  het  nieuws, maar zorgt  er  ook  voor  dat  mensen  zich  afwenden,  omdat  de berichten  te  hard  binnenkomen,  of  omdat  het  eenvoudiger  is  om  nieuws te  negeren  of te ontkennen. Het maakt ons  stuurloos,  de  haven  is  uit  het  zicht  en  het enige  dat  we  kunnen  doen  is  de doorgaande stroom  volgen.  Ook al  weten  we  niet  waar  deze  stroom  ons  brengt,  we varen samen, samen de toekomst in.

Tegen  deze  achtergrond  vroeg  Silbersee  schrijver  Joachim  Robbrecht  het  libretto  te  schrijven voor  een oratorium.  In   Stille  Nacht  is  de  zeereis  een  metafoor  voor  het  leven  en  de oceaan  een  oppermachtig  en  stuwend  hoofdpersonage,  dat  het  lot  van  de  boot  waarop  wij dobberen  in  handen  heeft.  De  liederen  bezingen  de  heimwee  naar  de  vaste  wal  en de troost die we kunnen vinden in het feit dat het schip zelf nu ons thuis is.

Rimbauds beroemde gedicht “Het dronken schip”, de enige overgeleverde preek van schilder Vincent Van Gogh, Hokusai’s beroemde beeld De Grote Golf en andere iconische zee-taferelen vormen de inspiratiebronnen voor een winters oratorium waarin verteller Ariane Schluter samen met het publiek vat probeert te krijgen op de gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Soms zalvend, dan weer schurend. Maar steeds doordrenkt van hoop en ambities voor de toekomst.

Jazzpianist  en  -componist  Martin  Fondse componeerde  op  basis  van het  libretto  een  nieuw  werk ,  geïnspireerd  op  composities  van  Arvo  Pärt  en door  de muzikale  werelden  die  de  andere  performers  meebrengen. De keuze voor deze performers is ook niet toevallig. Het onderschrijft  de  niet  aflatende  honger  van  Silbersee  naar  muzikaal  experiment  en  een  nieuwsgierigheid  naar  de  synergie  die  kan  ontstaan  uit  verscheidenheid.  Silbersee daagde Fondse  uit  om  een  deinend  en  golvend  geheel  te  componeren  dat verrast, raakt en -net als in de jazzmuziek- geen avond hetzelfde zal klinken. Het libretto is van schrijvers Joachim Robbrecht & Artun Alaska Arasli.

Uitvoerenden:
Ariane Schluter – verteller
Jawa Manla – ud
Raphaela Danksagmüller – duduk, blokfluit
Martin Fondse – piano, synthesizer, compositie (première)