Muziek wordt over het algemeen gezien als een combinatie van geluid, melodie en ritme die samen een verhaal vertellen of een bepaald gevoel uitdrukken. Annelie kiest ervoor om composities te schrijven met piano als voornaamste bron van klank. Zelf noemt ze het verstilde instrumentale popmuziek: door haar werk zo eenvoudig mogelijk te houden geeft ze luisteraars genoeg ruimte om hun eigen weg erin te kunnen vinden. Binnen de reacties die Annelie ontvangt van haar luisteraars heerst een overkoepelende ervaring: een bepaalde gemoedstoestand vinden om tot rust te komen. 

Annelie’s debuut After Midnight kwam grotendeels tot stand uit flarden van bestaande liedjes. Op haar tweede langspeler Hertz werkt ze meer vanuit haar intuïtie. Het album is opgenomen in de gelijknamige zaal van TivoliVredenburg. Bijna iedere songtitel is afgeleid van een specifieke situatie waarin het nummer is ontstaan, waardoor Hertz een verzameling is geworden van vastgelegde momenten. Zo vormt het album een ontlading van alle lawaai in de wereld. En ook het lawaai tussen de oren. “De meeste liedjes zijn ontstaan in een vrij korte periode waarin er veel grote dingen tegelijk in mijn leven gebeurden: het kopen van mijn eerste huis, verhuizen, trouwen, plus een grote verbouwing. Er was heel veel aan de hand. Ik kon mijn rust vinden door veel te spelen.” 

Sommige liedjes ontstonden bijna toevallig. ‘1900’ kwam bijvoorbeeld tot Annelie toen ze een biografie over Claude Debussy las. ‘Lost’ komt voort uit een situatie waarin er veel druk was, waarin Annelie toevlucht moest zoeken achter de piano voor de lange adem. Andere nummers draaien weer om het waarborgen van iets wat verloren dreigt te gaan. “Ik heb een tijd geleden in een tijdelijk ander huis gewoond van familie die kortgeleden daarvoor waren overleden. Het huis was leeg, en door die leegte wordt de ziel ook uit zo’n ruimte gehaald. Maar hierdoor ontstonden er ook stukken, omdat ik verbinding zocht met iets dat er niet meer was. ‘For You,’ ‘Moon’ en ‘Water’ zijn in dat huis geschreven.” 

Voor Annelie was het een nieuwe uitdaging om de muziek in haar hoofd letterlijk te vertalen naar haar instrument. Zelfs qua techniek vergde dat veel nieuwe uitdagingen. De waarde van Hertz ligt dan ook in het impliciete, in datgene wat je niet in de fysieke wereld kunt vinden. Het beweegt zich door de frequenties, het ritme van het hart, de impulsen in de hersenen, vaak te snel om het helemaal te kunnen bevatten. Annelie vangt alles in de piano – een instrument waarbij aanraking, trilling, tempo en klank een soort persoonlijke vingerafdruk vormen. 

Bezetting:
Annelie – piano