Marc Ribot Ceramic Dog

Na zes jaar komt Marc Ribot Ceramic Dog eindelijk weer terug naar LantarenVenster, en ook nog eens met nieuwe muziek op zak. De band bracht in 2018 haar derde album YRU Still Here? uit. Ceramic Dog komt van het Franse ‘Chien de Faïence’ wat een uitdrukking is voor ‘bevroren emotie,’ zoals in een volkomen stil moment voordat een gevecht uitbreekt. Het staat ook voor ‘porseleinen hond’ en is daarmee een veelbetekenende naam voor het trio van gitarist Ribot.

Marc speelde in het verleden bij John Luries Lounge Lizards en werd wereldberoemd door zijn opmerkelijke gitaarspel op klassiekers van Tom Waits en Elvis Costello. De laatste jaren speelt hij vooral in bijzondere muzikale projecten, waaronder die met John Zorn. Hij heeft een onmiskenbaar gitaargeluid, dat zijn navolging vindt in veel muziek van nu. De muziek van het illustere trio Ceramic Dog wordt omschreven als vrije, punk-funk-experimentele-psychedelische-post jazz en elektronische grunge. Ribot speelt met twee van de beste muzikanten uit de New Yorkse en Californische underground improv- en experimentele rockscene: Shazad Ismailly (Secret Chiefs 3, Will Oldham, Ben Frost) en Chess Smith (Xiu Xiu, Secret Chiefs 3, Trevor Dunn’s Trio Convulsant)

Ceramic Dogs eerste cd Party Intellectuals kwam uit in 2008. De tweede, Your Turn, in 2013. En nu is er, na vijf jaar, weer een nieuw album. “Ik heb het recht om FUCK YOU!!! te zeggen” is hoe YRU Still Here? begint. Ribot brult woedend over corruptie, tirannie, het leven in het algemeen en niets in het bijzonder. Als je ernstig ‘verontwaardigingsmoe’ bent is deze explosieve cocktail, met kameleontische minachting voor stijlbeperkingen, politiek commentaar en absurdistische humor, de trap tegen je kont die je misschien nodig hebt. Dit album komt precies op tijd om ons eraan te herinneren dat boosheid alleen op dit moment niet genoeg is.

“The scary thing about Marc Ribot and his band is that all of these styles and quirks are pulled off so convincingly…” (PopMatters)

“Guitarist Marc Ribot’s wildest project doesn’t mess around. The guitar legend, with bassist Shahzad Ismaily, and drummer Ches Smith, merges funk backbeats with the taut chaos of Sonic Youth and flashes of Woodstock Santana.” (NY Magazine, 2018)

“The music snarls and snaps with self-awareness, righteous fury, and, inevitably, cynical detachment.” (Village Voice)

Bezetting:
Marc Ribot – gitaar, stem
Shahzad Ismaily – basgitaar, gitaar en elektronica
Ches Smith – drums en percussie
Deze voorstelling heeft al plaatsgevonden
  • muziek

Na zes jaar komt Marc Ribot Ceramic Dog eindelijk weer terug naar LantarenVenster, en ook nog eens met nieuwe muziek op zak. De band bracht in 2018 haar derde album YRU Still Here? uit. Ceramic Dog komt van het Franse ‘Chien de Faïence’ wat een uitdrukking is voor ‘bevroren emotie,’ zoals in een volkomen stil moment voordat een gevecht uitbreekt. Het staat ook voor ‘porseleinen hond’ en is daarmee een veelbetekenende naam voor het trio van gitarist Ribot.

Marc speelde in het verleden bij John Luries Lounge Lizards en werd wereldberoemd door zijn opmerkelijke gitaarspel op klassiekers van Tom Waits en Elvis Costello. De laatste jaren speelt hij vooral in bijzondere muzikale projecten, waaronder die met John Zorn. Hij heeft een onmiskenbaar gitaargeluid, dat zijn navolging vindt in veel muziek van nu. De muziek van het illustere trio Ceramic Dog wordt omschreven als vrije, punk-funk-experimentele-psychedelische-post jazz en elektronische grunge. Ribot speelt met twee van de beste muzikanten uit de New Yorkse en Californische underground improv- en experimentele rockscene: Shazad Ismailly (Secret Chiefs 3, Will Oldham, Ben Frost) en Chess Smith (Xiu Xiu, Secret Chiefs 3, Trevor Dunn’s Trio Convulsant)

Ceramic Dogs eerste cd Party Intellectuals kwam uit in 2008. De tweede, Your Turn, in 2013. En nu is er, na vijf jaar, weer een nieuw album. “Ik heb het recht om FUCK YOU!!! te zeggen” is hoe YRU Still Here? begint. Ribot brult woedend over corruptie, tirannie, het leven in het algemeen en niets in het bijzonder. Als je ernstig ‘verontwaardigingsmoe’ bent is deze explosieve cocktail, met kameleontische minachting voor stijlbeperkingen, politiek commentaar en absurdistische humor, de trap tegen je kont die je misschien nodig hebt. Dit album komt precies op tijd om ons eraan te herinneren dat boosheid alleen op dit moment niet genoeg is.

“The scary thing about Marc Ribot and his band is that all of these styles and quirks are pulled off so convincingly…” (PopMatters)

“Guitarist Marc Ribot’s wildest project doesn’t mess around. The guitar legend, with bassist Shahzad Ismaily, and drummer Ches Smith, merges funk backbeats with the taut chaos of Sonic Youth and flashes of Woodstock Santana.” (NY Magazine, 2018)

“The music snarls and snaps with self-awareness, righteous fury, and, inevitably, cynical detachment.” (Village Voice)

Bezetting:
Marc Ribot – gitaar, stem
Shahzad Ismaily – basgitaar, gitaar en elektronica
Ches Smith – drums en percussie