Ter ere van haar nieuwste film Priscilla brengen wij deze winter een ode aan een van de meest invloedrijke vrouwelijke regisseurs: Sofia Coppola. Wie Sofia Coppola zegt, zegt sfeervolle lange shots, bekoorlijke tienermeisjes, pastelkleuren en esthetische verfijning. Met gestileerde decors en zorgvuldig uitgekozen soundtracks belicht ze grote thema’s van onze hedendaagse cultuur: van de eenzaamheid van jonge mensen in The Virgin Suicides en de verloren zielen in Lost in Translation tot decadentie in het weelderige Marie Antoinette. Coppola’s onverzettelijk vrouwelijke stijl is een middelvinger naar degenen die vrouwelijkheid gelijkstellen aan oppervlakkigheid. Door complexe personages te creëren, benadrukt ze de strijd die veel jonge meisjes en vrouwen doormaken.

Sofia Coppola leerde het vak van haar vader, Francis Ford Coppola (The Godfather), en werkte mee aan make-up en casting op de sets van zijn films. Hoewel ze aanvankelijk in zijn voetsporen trad, heeft Sofia haar eigen stempel gedrukt op de filmindustrie met haar unieke visuele stijl en het vermogen om diepgaande verhalen te vertellen.