Utama

Een oude man loopt langzaam naar de goudkleurige zon die boven de bergen oprijst. Dit is Virginio, wiens verweerde gezicht dezelfde groeven heeft als de gebarsten aarde onder zijn voeten. Virginio brengt zijn dagen door met het zwerven over de verschroeide hoogvlakte van het Andesgebergte in Bolivia terwijl hij zijn kudde pluizige lama’s laat grazen. Hij en zijn vrouw Sisa leven zonder stromend water en zonder stroom.

Het is Sisa’s taak om water te halen, terwijl Virginio de lama’s laat grazen. Het probleem is echter dat er geen regen meer in de regio valt en de sneeuw zich niet meer op bergtoppen laat zien. De dorpsbron is inmiddels opgedroogd. ‘De tijd is moe geworden’, zegt een vriend tegen Virginio om de droogte te verklaren. Maar de waarheid is dat klimaatverandering het leven ondraaglijk maakt – niet dat er ooit over de opwarming van de aarde wordt gesproken.