Yalla Parkour
Ruïnes als een speeltuin: de ontroerende en urgente documentaire Yalla Parkour gebruikt parkour, het atletisch rennen door en over de stedelijke omgeving, als een vorm van speels protest.
We zien hoe een groep jongeren in Khan Younis zichzelf filmt terwijl ze hun omgeving ontdekken en eigen maken. Dit gevoelige en intieme portret toont jonge mensen die het beste proberen te maken van een vreselijke situatie, en zit ondanks alles vol kleine momenten van plezier. De film bruist van verlangen naar vrede en een normaal leven. Daarnaast is Yalla Parkour deels ook een persoonlijk dagboek, gemaakt vóór de huidige vernietiging van Gaza.
Regisseur Areeb Zuaiter is geboren in Nablus maar woont inmiddels al langere tijd in de VS. Ze mocht Gaza niet binnen, maar liet een lokaal team ter plekke filmen. Een verhaal vertelt door de Palestijnen zelf; een pijnlijke herinnering naar wat was maar ook wat kan zijn, met een hartverscheurende aftiteling.
Ruins as a playground: the moving and urgent documentary Yalla Parkour uses parkour, the athletic running through and over the urban environment, as a form of playful protest.
We see how a group of young people in Khan Younis film themselves as they explore and claim their surroundings. This sensitive and intimate portrait shows young people trying to make the best of a terrible situation and, despite everything, is full of small moments of joy. The film pulses with a longing for peace and a normal life. At the same time, Yalla Parkour is also partly a personal diary, made before the current destruction of Gaza.
Director Areeb Zuaiter was born in Nablus but has lived in the US for some time. She was not allowed to enter Gaza but had a local team film on location. A story told by the Palestinians themselves; a painful reminder of what was but also what could be, with a heartbreaking end credit sequence.
- 18:00
Kies tijdstip
- filmspecial
Ruïnes als een speeltuin: de ontroerende en urgente documentaire Yalla Parkour gebruikt parkour, het atletisch rennen door en over de stedelijke omgeving, als een vorm van speels protest.
We zien hoe een groep jongeren in Khan Younis zichzelf filmt terwijl ze hun omgeving ontdekken en eigen maken. Dit gevoelige en intieme portret toont jonge mensen die het beste proberen te maken van een vreselijke situatie, en zit ondanks alles vol kleine momenten van plezier. De film bruist van verlangen naar vrede en een normaal leven. Daarnaast is Yalla Parkour deels ook een persoonlijk dagboek, gemaakt vóór de huidige vernietiging van Gaza.
Regisseur Areeb Zuaiter is geboren in Nablus maar woont inmiddels al langere tijd in de VS. Ze mocht Gaza niet binnen, maar liet een lokaal team ter plekke filmen. Een verhaal vertelt door de Palestijnen zelf; een pijnlijke herinnering naar wat was maar ook wat kan zijn, met een hartverscheurende aftiteling.
Ruins as a playground: the moving and urgent documentary Yalla Parkour uses parkour, the athletic running through and over the urban environment, as a form of playful protest.
We see how a group of young people in Khan Younis film themselves as they explore and claim their surroundings. This sensitive and intimate portrait shows young people trying to make the best of a terrible situation and, despite everything, is full of small moments of joy. The film pulses with a longing for peace and a normal life. At the same time, Yalla Parkour is also partly a personal diary, made before the current destruction of Gaza.
Director Areeb Zuaiter was born in Nablus but has lived in the US for some time. She was not allowed to enter Gaza but had a local team film on location. A story told by the Palestinians themselves; a painful reminder of what was but also what could be, with a heartbreaking end credit sequence.
