De tranen van Maria Machita

Ter gelegenheid van het project Living Voices vertonen we De tranen van Maria Machita.

Regisseur Paul Ruven durfde het aan om als eindexamenfilm een musical te maken. Het geslaagde resultaat is wonderlijk, vrolijk en tragisch tegelijk, met de schitterende Ellen ten Damme in de hoofdrol. Ze werd terecht bekroond met een Gouden Kalf.

Regisseur Paul Ruven, in de Filmkrant (juni 2000):
“De tranen van Maria Machita zou een geheel gezongen film worden. In mijn fantasie werd het een fel realistische film over een Zuid-Amerikaans-achtige vrouw, Maria Machita. Illegaal in de Bijlmer, samen met haar broers en zussen, die zij op het goede pad moet houden. We zouden deze vrouw over een tijdspanne van zo’n 15 jaar volgen, waarin ze ondanks alle ellende en zware tegenslagen bleef strijden voor een miniem beetje liefde en geluk.

Op zoek dus naar een Zuid-Amerikaans-achtige actrice die kon zingen. […] Op de eerste auditie verscheen geen enkele zingende Zuid-Amerikaans-achtige actrice van 25 plus. Bij de tweede auditie ook niet. Blijkbaar waren ze niet te krijgen. Wat moest ik doen? […] Ellen ten Damme bleek heel goed te kunnen zingen. Ze bleek ook een verrassende combinatie van zeer tragisch en zeer komisch te hebben. En iets stripverhalerigs. Gegevens waarmee het nieuwe scenario ideaal op haar geschreven kon worden, en op haar toekomstige tegenspelers.

Daarom konden we ook iemand tegenover haar zetten die ook totaal geen acteur was, maar op een andere manier dezelfde combinatie van zeer tragisch en zeer komisch had: Jacques Herb, levensliedzanger, beroemd van zijn auto-ongeluk-smartlap ‘Manuela’, waarin “een auto kwam eraan” rijmt op “het is zo snel gegaan”. Ellen en Jacques konden zo dankzij de op hun lijf geschreven rollen perfect functioneren als twee onweerstaanbare grote kinderen, die naadloos van lach naar traan switchten.”