Babaji, an Indian Love Story

Babaji, an Indian Love Story is een poëtische documentaire over het leven van een stokoude en
kleurrijke Indiase Sjamaan. Babaji is volgens zijn dorpsgenoten ruim 107 jaar oud. Dagelijks daalt
hij af in een zelfgegraven graf dat zich naast dat van zijn vrouw bevindt. Hier wacht hij tot de
dood hen opnieuw zal herenigen. Jiska Rickels vertelt een onwaarschijnlijk, lyrisch en soms ook komisch liefdesverhaal.

Babaji heeft veel mensen van hun kwalen afgeholpen, maar kon de persoon van wie hij het meest
hield niet genezen. Geheel tegen de Hindoegebruiken in heeft hij zijn vrouw op zijn erf begraven.
Zijn eigen graf ernaast is ook al klaar en elke ochtend gaat hij naast zijn vrouw liggen, wachtend
op de dood. Wanneer een journalist van de Hindoestaanse Times een artikel schrijft over Babaji,
verspreidt het nieuws zich snel. Mensen uit heel India komen kijken naar Babaji in zijn graf. Babaji
wordt een ster en de dood komt hem niet halen. Integendeel: “De dood loopt van hem weg”, zegt
een dorpsbewoner, die constateert dat Babaji er steeds jonger uitziet.

–macro:youtube:aQpiA3FlZs4–

Rickels, die eerder Untertage (2003) maakte en het internationaal bekroonde 4 Elements (2006),
maakte een portret gebaseerd op gesprekken met dorpsbewoners, familie en Babaji zelf. Het
verhaal van Babaji is vervlochten met traditionele Indiase muziek die de eeuwige thema’s liefde
en dood becommentarieert.