Post mortem
In deze opvolger van Tony Manero (2008) krijgt de misselijkmakende immoraliteit van onderdrukking en dictactuur – hier Pinochets Chili – een lugubure en meeslepende verbeelding.
De Chileense regisseur Pablo Larraín onderzoekt in Post mortem opnieuw het morele effect van de Pinochet-dictatuur op doorsnee burgers.
Het is 1973 en generaal Pinochets troepen zijn bezig de democratische regering van Salvador Allende omver te werpen. Door de gevechten stapelen de lijken in het mortuarium zich op. Wie protesteert tegen de manier van omgang met de gevallenen, wordt zelf als vijand gezien. Mortuarium-assistent Mario doet er daarom zo veel mogelijk het zwijgen toe. Liever probeert hij het aan te leggen met zijn overbuurvrouw, de verlopen nachtclubdanseres Nancy. Zij loopt echter gevaar, aangezien haar vader actief aanhanger is van Allende.
Kies tijdstip
- Film
In deze opvolger van Tony Manero (2008) krijgt de misselijkmakende immoraliteit van onderdrukking en dictactuur – hier Pinochets Chili – een lugubure en meeslepende verbeelding.
De Chileense regisseur Pablo Larraín onderzoekt in Post mortem opnieuw het morele effect van de Pinochet-dictatuur op doorsnee burgers.
Het is 1973 en generaal Pinochets troepen zijn bezig de democratische regering van Salvador Allende omver te werpen. Door de gevechten stapelen de lijken in het mortuarium zich op. Wie protesteert tegen de manier van omgang met de gevallenen, wordt zelf als vijand gezien. Mortuarium-assistent Mario doet er daarom zo veel mogelijk het zwijgen toe. Liever probeert hij het aan te leggen met zijn overbuurvrouw, de verlopen nachtclubdanseres Nancy. Zij loopt echter gevaar, aangezien haar vader actief aanhanger is van Allende.
