Tom à la ferme
Deze vierde speelfilm van de 24-jarige Canadees Xavier Dolan ( J’ai tué ma mère, Les amours imaginaires en Laurence Anyways) ging in première op het Filmfestival in Venetië in 2013, waar de prestigieuze Fipresci-prijs in de wacht werd gesleept.
In deze psychologische thriller trekt reclamejongen Tom van de stad naar het verre platteland voor een begrafenis.
Daar aangekomen blijkt dat niemand hem kent of weet wat zijn relatie met de overledene was.
Wanneer de oudere broer van het slachtoffer hem een reeks strenge en bizarre regels oplegt, om zo zijn moeder te beschermen en de familie-eer te redden, ontstaat er tussen hen een giftige relatie.
De enige manier om de situatie terug recht te trekken, is de waarheid te vertellen.
Gebaseerd op een toneelstuk van Michel-Marc Bouchard, refereert dit werk van Dolan sterk aan Patricia Highsmith (is het toeval dat de hoofdrolspeler dezelfde voornaam heeft als antiheld Tom Ripley?). De orkestrale soundtrack van Gabriel Yared doet sterk denken aan het werk van Bernard Hermann, Hitchcocks huiscomponist.
https://youtu.be/nO6PPKYpwPA
Kies tijdstip
- Film
Deze vierde speelfilm van de 24-jarige Canadees Xavier Dolan ( J’ai tué ma mère, Les amours imaginaires en Laurence Anyways) ging in première op het Filmfestival in Venetië in 2013, waar de prestigieuze Fipresci-prijs in de wacht werd gesleept.
In deze psychologische thriller trekt reclamejongen Tom van de stad naar het verre platteland voor een begrafenis.
Daar aangekomen blijkt dat niemand hem kent of weet wat zijn relatie met de overledene was.
Wanneer de oudere broer van het slachtoffer hem een reeks strenge en bizarre regels oplegt, om zo zijn moeder te beschermen en de familie-eer te redden, ontstaat er tussen hen een giftige relatie.
De enige manier om de situatie terug recht te trekken, is de waarheid te vertellen.
Gebaseerd op een toneelstuk van Michel-Marc Bouchard, refereert dit werk van Dolan sterk aan Patricia Highsmith (is het toeval dat de hoofdrolspeler dezelfde voornaam heeft als antiheld Tom Ripley?). De orkestrale soundtrack van Gabriel Yared doet sterk denken aan het werk van Bernard Hermann, Hitchcocks huiscomponist.
https://youtu.be/nO6PPKYpwPA
