Coureur

De jonge wielerbelofte Felix staat op het punt zich in Italië bij een semiprofessioneel team te voegen. Hij wil koste wat kost in de voetsporen van zijn fanatieke vader treden, die absoluut wil dat zijn zoon het verder schopt dan hij. Felix’ frêle gezondheid blijkt echter niet opgewassen tegen de nietsontziende wielerwereld met zijn moordende concurrentie.

In dit semi-autobiografische speelfilmdebuut duikt de Vlaamse scenarist en regisseur Kenneth Mercken in zijn eigen wielerverleden. Dat levert een kritische blik op van het wielrenwereldje rond de millenniumwisseling, toen de sport zich obsessief bezighield met chemische hulpmiddelen als EPO. Als een soort proefkonijn wordt Felix volgespoten met middelen om zijn prestaties te verhogen. Die focus op verboden substanties lijkt door te dringen in het DNA van deze film, want Mercken stort zich met een indringende cameravoering op het broze lijf van Felix. Zo maakt hij het slopende leven van renners haast lichamelijk voelbaar.