Los Versos del Olvido

Verzen van vergetelheid is een film over menselijkheid, waardigheid en respect voor het leven.

Een oude man woont op een groot kerkhof even buiten de stad, waar hij de graven verzorgt. Hij doet dat met grote toewijding, waardoor het kerkhof een echte plaats van stilte, contemplatie en herinnering wordt. De idyllische en vreedzame routine wordt echter abrupt verstoord als leden van de militie de slachtoffers van een bloedig neergeslagen protest tegen het regime van Pinochet proberen te laten verdwijnen.

Los Versos del Olvido is een subtiel, emotioneel drama met twee tegenstrijdige verhaallijnen. Aan de ene kant de eigenzinnige, maar sympathieke oude man die het kerkhof onderhoudt. Hoewel hij in het rijk der doden woont, probeert hij toch de menselijke waardigheid hoog te houden. Aan de andere kant de leden van het militaire regime die de menselijke waardigheden juist met voeten treden.

De film gaat over “de morele verplichting ons het verleden te herinneren en ons te verzetten tegen de gewelddaad van het vergeten”, aldus de filmmaker. Het is een krachtige metafoor voor de politiek van het geheugen, en tevens een poëtisch eerbetoon aan hen die strijden voor gerechtigheid van het onbekende. Met behulp van een poëtisch, lyrische enscenering is Alireza Khatami erin geslaagd een ontroerende, maatschappijkritische film te maken. Opvallend is het gebruik van het enigszins verouderd ogend filmformaat, waarin de beelden worden gezien als in een diavoorstelling.