No Place Like Home: Redux

Na The Harder They Come (1972) sprokkelde Perry Henzell in acht jaar het geld bij elkaar voor zijn tweede speelfilm: No Place Like Home. Helaas verdween zijn materiaal toen het New Yorkse laboratorium, waar het filmmateriaal opgeslagen lag, ophield te bestaan. Jaren later werd het materiaal teruggevonden. De eerste vertoning van de film was te zien in 2006 op het International Film Festival Rotterdam (IFFR), maar hierover was Henzell nog niet tevreden. Helaas overleed hij nog voordat hij de film kon afmaken. Zijn dochter, Justine Henzell, voltooide samen met producenten David Garonzik en Chris Romano de nieuwe versie.

Ook in deze film vorm reggae de ruggengraat. No Place Like Home toont de mening van de regisseur over globalisering, politieke corruptie en raciale spanningen. De film gaat over een producente die haar weggelopen steracteur moet zien op te sporen. Wanneer ze buiten haar comfortzone treedt, herontdekt ze zichzelf. No Place Like Home geeft met zijn kleur, ritme, muziek en camerawerk een beeld van een inmiddels verdwijnende samenleving. De soundtrack bevat nummers van Bob Marley, Etta James, Toots and The Maytals en Marcia Griffiths.

Voorafgaand draaien we Perry Henzell: A Filmmaker’s Odyssey (2019, 28′), een fascinerende korte documentaire over de zoektocht, de restauratie en het afmaken van No Place Like Home.

Meer info vind je op Facebook: Marley75: No Place Like Home: Redux | LantarenVenster