Öndög

Wang Quan’an won in 2007 de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn met de film Tuya’s Marriage. Net als in Öndög speelde de Mongoolse steppe een belangrijke rol in die film.

Öndög begint met de vondst van een overleden vrouw in een uitgedroogd graslandschap. Een jonge politieagent krijgt de opdracht om het lichaam bewaken. Al snel komt een herderin met een kameel hem gezelschap houden. Ze maakt avances en raakt binnen zeer korte tijd zwanger. Kan een baby de manier veranderen waarop zij met de rest van de wereld omgaat?

Wang Quan’an durft in zijn film lange scènes in te lassen waarin schijnbaar niets wezenlijks gebeurt. Totdat de absolute stilte van de omgeving wordt verstoord door een onverwachte levensgebeurtenis. Zoals een overlijden of een geboorte, een onverwacht gevoel van liefde, humor, warmte of filosofische overpeinzing, gecentreerd rond het enigma van de öndög: het Mongoolse woord voor ei. Pas in het laatste deel van de film wordt duidelijk dat öndög zowel verwijst naar gefossiliseerde dinosauruseieren als naar de groeiende foetus in de moederschoot.

Met zijn betoverende landschapsfotografie, zijn etnografische details en zijn memorabele no-nonsense heldin, is Öndög onweerstaanbaar en verrassend. Tot aan het excentrieke gebruik van het liedje ‘Love Me Tender’ van Elvis Presley toe. Öndög is van een eenvoud die nog slechts zelden valt te bewonderen. De beelden laten een diepe indruk achter en vertellen een verhaal dat cinematografisch onuitwisbaar is.