The Best of IDFA on Tour 2018

Het International Documentary Filmfestival Amsterdam vindt plaats van 14 tot en met 25 november in Amsterdam. Zoals ieder jaar zijn de hoogtepunten te zien in LantarenVenster, in een programma van ongeveer zes à zeven uur, inclusief pauzes. We tonen dit programma maar liefst zeven keer: in januari, februari en maart 2019.

Het programma bestaat uit drie lange documentaires en een korte film:

Los reyes

Winnaar Special Jury Award for Best Feature-Length Documentary
Bettina Perut, Iván Osnovikoff, CL, DE, 2018, 78′ Spaans gespr. Ned ond.

Los Reyes is het oudste skatepark van de Chileense hoofdstad Santiago. Maar in zijn letterlijke betekenis (‘de koningen’) slaat de titel van deze film evengoed op Chola en Football, de twee zwerfhonden die van deze open ruimte vol rondrazende skateboards en lawaaiige tieners hun thuis hebben gemaakt. De doortastende teef Chola speelt graag met de balletjes die ze her en der vindt. De fenomenale, dromerige beelden van deze bijna sprookjesachtige film zijn geheel gewijd aan het subtiele spel tussen de honden, die zich vermaken met een bal, een stok, een steen en met elkaar.

Don’t Be a Dick About It

Winnaar VPRO IDFA Audience Award
Benjamin Mullinkosson, VS, 2017, 69′, Engels gepr. Ned ond.

Peter en Matthew hebben allebei rood haar, zijn dol op elkaar en vliegen elkaar voortdurend in de haren. De camera volgt de twee liefdevol in hun dagelijkse leven thuis, dat gekenmerkt wordt door een warm familieleven, gezelligheid en een flinke ruzie hier en daar – de twee blijven broers. Dit in warme kleuren gefilmde en door een lome soundtrack ondersteunde document, waarin Peters eliminatiesessies en Matthews bezoeken aan een lokale hondenkennel de rode draad vormen, is een ode aan het Amerikaanse gezinsleven, aan gekte en vriendschap.

Island of the Hungry Ghosts

Winnaar Amsterdam Human Rights Award
Gabrielle Brady, DE, GB, AU, 2018, 98′, diverse talen, Ned. ond.

De beelden van de krabbentrek op het in de Indische Oceaan gelegen Christmas Island hadden in een natuurfilm niet misstaan. Maar Gabrielle Brady contrasteert dit fenomeen in haar eerste lange documentaire met een heel andere vorm van migratie. De idealistische traumatherapeut Poh Lin bezoekt daar het zwaarbewaakte Australische detentiecentrum voor illegale immigranten, die er vaak jarenlang zonder enig perspectief worden vastgehouden. De kalme registraties van de gesprekken die Poh Lin met hen heeft vormen samen met andere observaties op het tropische eiland een intuïtief gecomponeerd, metaforisch mozaïek. Met intieme momenten van Poh Lin en haar gezin en de soms hypnotiserende eilandbeelden ontstaat een breed te interpreteren bespiegeling. Intussen getuigen gedetineerden tijdens de therapiesessies steeds indringender van hun uitzichtloze situatie en hardvochtige behandeling. Op Tribeca en enkele andere festivals werd Island of the Hungry Ghosts onderscheiden als beste documentaire.

De man die achter de horizon keek

Winnaar IDFA Special Jury Award for Children’s Documentary
Martijn Blekendaal, NL, 2018, 26′, Ned. gespr.
Ruim veertig jaar geleden besloot Bas Jan Ader met een piepklein zeilbootje vanaf de Amerikaanse kust naar Engeland te varen. Negen maanden later werd dat bootje dobberend op zee teruggevonden. Zonder Bas Jan. Het is een verhaal dat filmmaker Martijn Blekendaal altijd heeft gefascineerd. Niet alleen vanwege die verdwijning zelf, maar door het hele mysterie eromheen. Blekendaal gaat op onderzoek uit, en belandt uiteindelijk in Hollywood. Via een wild flitsende montage met sprongetjes langs verschillende tijden, plekken en personen, laat Blekendaal zijn kijkers speels inzien dat Bas Jan iets specialers heeft achtergelaten dan alleen een mysterie.