Fotogenico

Een vader duikt in het leven van zijn vervreemde, inmiddels overleden dochter. Komedie met dramatische subtekst belicht de de weg die een eerder afwezige vader aflegt om zijn overleden dochter te leren kennen. Afdaling in de alternatieve technoscene van Marseille, met een clowneske hoofdfiguur als gids.

Raoul is in de rouw na het overlijden van zijn dochter Agnès. Een dochter die hij niet goed heeft gekend, want in haar leven was hij grotendeels afwezig. Nu is er het schuldgevoel, dat Raoul probeert te compenseren door meer te weten te komen over wie Agnès was en wat ze in haar leven deed. Hij reist af naar Marseille; een paar aanwijzingen heeft Agnès hem gegeven: ze zou een taekwondoschool hebben bezocht, was te vinden bij een talencentrum en een advocatenfirma; niets van dit alles blijkt waar. In plaats daarvan maakt de klunzige, onhandige, tragikomische Raoul kennis met het werkelijke leven van Agnès, dat zich afspeelde in de technoscene en drugswereld van Marseille.

Regisseurs Marcia Romano en Benoit Sabatier tekenen zowel de kluchtige als ontroerende aspecten van Raouls rondgang door de jongerentegencultuur, begeleid door de opzwepende klanken van de postpunk-electro-soundtrack (Froid Dub). De vaderfiguur, wiens uiterlijk enige gelijkenis vertoont met Sacha Baron Cohens creatie Borat, blijkt zowel ietwat tragisch als ontwapenend. Fotogenico ging in première in de ACID-sectie van het Cannes-filmfestival.