Lust for Life: De Films van Ed van der Elsken - Deel 4

Ed van der Elsken

In samenwerking met het Nederlands Fotomuseum presenteert LantarenVenster vier programma’s waarin de films van fotograaf Ed van der Elsken eenmalig te zien zijn.

Handen
Ed van der Elsken, 1960, 5’, Nederlands gesproken
Experimentele korte documentaire met als thema ‘handen’ waarin beelden uit het dagelijks leven aaneengeregen worden.

Bye
Ed van der Elsken, 1990, 108′, Nederlands gesproken
Als Ed van der Elsken in september 1988 te horen krijgt dat hij ongeneeslijke prostaatkanker heeft, is er voor hem maar één manier om de komende lijdensweg te kunnen doorlopen: tegenwicht bieden door de naderende dood tastbaar en tot inzet van zijn werk te maken. De film Bye is een zelfportret, dat wil zeggen dat de zieke hoofdpersoon en de filmer één en dezelfde zijn. In een tot studio omgebouwde ruimte in zijn eigen huis vertelt Van der Elsken in een lange monoloog aan de kijker over het ziekteproces, zijn lichamelijke aftakeling, de woede, het verdriet, de acceptatie van zijn ziekte en zijn afscheid van het leven.

Deze voorstelling heeft al plaatsgevonden
  • filmspecial
Nederland
2019
135’
Nederlands gesproken
Geen ondertiteld
16 Seks

In samenwerking met het Nederlands Fotomuseum presenteert LantarenVenster vier programma’s waarin de films van fotograaf Ed van der Elsken eenmalig te zien zijn.

Handen
Ed van der Elsken, 1960, 5’, Nederlands gesproken
Experimentele korte documentaire met als thema ‘handen’ waarin beelden uit het dagelijks leven aaneengeregen worden.

Bye
Ed van der Elsken, 1990, 108′, Nederlands gesproken
Als Ed van der Elsken in september 1988 te horen krijgt dat hij ongeneeslijke prostaatkanker heeft, is er voor hem maar één manier om de komende lijdensweg te kunnen doorlopen: tegenwicht bieden door de naderende dood tastbaar en tot inzet van zijn werk te maken. De film Bye is een zelfportret, dat wil zeggen dat de zieke hoofdpersoon en de filmer één en dezelfde zijn. In een tot studio omgebouwde ruimte in zijn eigen huis vertelt Van der Elsken in een lange monoloog aan de kijker over het ziekteproces, zijn lichamelijke aftakeling, de woede, het verdriet, de acceptatie van zijn ziekte en zijn afscheid van het leven.