Tarde para morir joven
De Chileense filmmaker Dominga Sotomayor gooit hoge ogen met Tarde para morir joven, een adembenemend mooi gefilmde coming of age-vertelling over de zestienjarige Sofia die, na de val van Pinochet, opgroeit in een commune aan de voet van de Andes.
Na de val van dictator Pinochet lijken de Chilenen langzaam moed te vatten om hun levens opnieuw in te richten. De zestienjarige Sofia is met haar vader meeverhuisd naar een commune die zich probeer te vestigen in een afgelegen dorp, ver weg van de chaos van de stad. Sofia ontdekt haar sensualiteit, wordt verliefd op de oudere Ignacio en bekijkt het gestrande huwelijk van haar ouders door kritische ogen. De camera volgt Sofia en de leden van de commune tijdens de zomer van 1990, de eerste zomer waarin Chilenen kunnen genieten van de vrijheid. De groeipijnen van de hoofdpersoon lijken ook die van het nieuwe Chili te zijn.
Met Tarde para morir joven won Dominga Sotomayor (1985, Chili) als eerste vrouwelijke regisseur de Zilveren Luipaard van het Locarno Film Festival. De film kreeg ook de KNF Prijs van de Nederlandse Filmjournalisten voor Beste Nederlandse Coproductie. Sotomayor won eerder de Tiger Award van het IFFR met haar speelfilmdebuut De jueves a domingo (2012).
Kies tijdstip
- filmspecial
De Chileense filmmaker Dominga Sotomayor gooit hoge ogen met Tarde para morir joven, een adembenemend mooi gefilmde coming of age-vertelling over de zestienjarige Sofia die, na de val van Pinochet, opgroeit in een commune aan de voet van de Andes.
Na de val van dictator Pinochet lijken de Chilenen langzaam moed te vatten om hun levens opnieuw in te richten. De zestienjarige Sofia is met haar vader meeverhuisd naar een commune die zich probeer te vestigen in een afgelegen dorp, ver weg van de chaos van de stad. Sofia ontdekt haar sensualiteit, wordt verliefd op de oudere Ignacio en bekijkt het gestrande huwelijk van haar ouders door kritische ogen. De camera volgt Sofia en de leden van de commune tijdens de zomer van 1990, de eerste zomer waarin Chilenen kunnen genieten van de vrijheid. De groeipijnen van de hoofdpersoon lijken ook die van het nieuwe Chili te zijn.
Met Tarde para morir joven won Dominga Sotomayor (1985, Chili) als eerste vrouwelijke regisseur de Zilveren Luipaard van het Locarno Film Festival. De film kreeg ook de KNF Prijs van de Nederlandse Filmjournalisten voor Beste Nederlandse Coproductie. Sotomayor won eerder de Tiger Award van het IFFR met haar speelfilmdebuut De jueves a domingo (2012).
