About Endlessness
Zes jaar na A Pigeon Sat on a Branch Reflecting of Existence, waar Roy Andersson de Gouden Leeuw van Venetië mee won, komt de koning van de absurde Zweedse humor eindelijk met een nieuwe film.
In About Endlessness worden we door de wereld geleid door de zachte stem van een vrouw. Het is een soort sprookjesstem, een Scheherazade die ons het eeuwige verhaal vertelt van de levens en het streven van de mensheid.
Geleid door deze stem, zien we de handelingen van de mens en het leven in al zijn banaliteit en grootsheid door een reeks schijnbaar triviale momenten die de pracht van het leven weerspiegelen: een meisje grijpt voor de eerste keer de hand van een geliefde jongen; een vader bindt de veters van zijn dochter in de stromende regen; een jonge vrouw wacht op haar afspraak – maar ook momenten waarin menselijke wreedheid in al haar banaliteit wordt getoond – een man sleept een kruis; een kreupele oorlogsveteraan zit aan de kant van de weg; een vader houdt zijn dode zoon in zijn armen – als de hoorn des overvloeds van het leven zelf.
Kies tijdstip
- Film
Zes jaar na A Pigeon Sat on a Branch Reflecting of Existence, waar Roy Andersson de Gouden Leeuw van Venetië mee won, komt de koning van de absurde Zweedse humor eindelijk met een nieuwe film.
In About Endlessness worden we door de wereld geleid door de zachte stem van een vrouw. Het is een soort sprookjesstem, een Scheherazade die ons het eeuwige verhaal vertelt van de levens en het streven van de mensheid.
Geleid door deze stem, zien we de handelingen van de mens en het leven in al zijn banaliteit en grootsheid door een reeks schijnbaar triviale momenten die de pracht van het leven weerspiegelen: een meisje grijpt voor de eerste keer de hand van een geliefde jongen; een vader bindt de veters van zijn dochter in de stromende regen; een jonge vrouw wacht op haar afspraak – maar ook momenten waarin menselijke wreedheid in al haar banaliteit wordt getoond – een man sleept een kruis; een kreupele oorlogsveteraan zit aan de kant van de weg; een vader houdt zijn dode zoon in zijn armen – als de hoorn des overvloeds van het leven zelf.
