And Then We Danced
Een prachtig verhaal van de Zweeds-Georgische regisseur Levan Akin over een jonge danser op zoek naar zichzelf en naar liefde in hedendaags Tbilisi.
Van jongs af aan traint Merab samen met zijn danspartner Mary met het Nationaal Georgisch Dansensemble. Zijn wereld komt op zijn kop te staan wanneer de charismatische Irakli op het toneel verschijnt. Niet alleen wordt hij Merabs grootste concurrent, maar ook zijn grootste verlangen.
De Zweeds-Georgische regisseur Levan Akin bepleit in zijn film – die succesvol in première ging op het filmfestival van Cannes en onlangs werd verkozen tot Zweedse inzending voor de Oscars – dat traditie en vooruitgang elkaar niet hoeven te bijten in zijn land van herkomst.
★★★★ de Volkskrant: “het is de specifieke Georgische setting die And Then We Danced zo bijzonder maakt.”
★★★★ NRC: “prachtige coming-of-agevertelling”
★★★★ Trouw: “staat bol van optimisme over de mogelijkheid om tradities en moderne waarden te combineren.”
Het Parool: “een teder en optimistisch portret… dat vooral aan het symbolische einde ontroert.”
Kies tijdstip
- Film
Een prachtig verhaal van de Zweeds-Georgische regisseur Levan Akin over een jonge danser op zoek naar zichzelf en naar liefde in hedendaags Tbilisi.
Van jongs af aan traint Merab samen met zijn danspartner Mary met het Nationaal Georgisch Dansensemble. Zijn wereld komt op zijn kop te staan wanneer de charismatische Irakli op het toneel verschijnt. Niet alleen wordt hij Merabs grootste concurrent, maar ook zijn grootste verlangen.
De Zweeds-Georgische regisseur Levan Akin bepleit in zijn film – die succesvol in première ging op het filmfestival van Cannes en onlangs werd verkozen tot Zweedse inzending voor de Oscars – dat traditie en vooruitgang elkaar niet hoeven te bijten in zijn land van herkomst.
★★★★ de Volkskrant: “het is de specifieke Georgische setting die And Then We Danced zo bijzonder maakt.”
★★★★ NRC: “prachtige coming-of-agevertelling”
★★★★ Trouw: “staat bol van optimisme over de mogelijkheid om tradities en moderne waarden te combineren.”
Het Parool: “een teder en optimistisch portret… dat vooral aan het symbolische einde ontroert.”
