Fanny & Alexander

Ingmar Bergman

Ingmar Bergmans beroemde terugblik op zijn eigen jeugdjaren. De levenslustige weduwe Emilie Ekdahl hertrouwt met Edvard Vergerus, een strenge lutherse geestelijke. Haar kinderen Fanny en Alexander komen in opstand: Vergerus bant alle vreugde uit het leven van de kinderen en sluit ze op zolder op, waarna Alexander wraak probeert te nemen met behulp van zwarte magie.

In zijn laatste bioscoopfilm blikt Ingmar Bergman terug op zijn ‘idyllische en panische’ jeugdjaren: de door de ogen van het tienjarige jongetje vertelde familiekroniek is een verkapt zelfportret – de fantasievolle Alexander is de kleine Ingmar zelf.

Fanny & Alexander is de director’s cut van de oorspronkelijke tv-film van 312 minuten. Ingmar Bergman (1918) zou dit jaar honderd zijn geworden. Hij geldt met Michelangelo Antonioni en Federico Fellini als een van de vertegenwoordigers van de zogeheten ‘auteurscinema’. Bergman heeft een fascinatie voor beklemmende existentiële vragen (hoe te leven zonder religie? hoe te leven als man en vrouw?). Ook nam Bergman graag een kijkje achter de façade van de Scandinavische welvaart.

Na Fanny & Alexander kondigde Bergman aan dat hij niet langer bioscoopfilms wilde maken. “Het echte menselijke drama speelt zich iedere dag op de televisie af en wie als kunstenaar de mensen wil bereiken kan maar beter meteen voor de televisie gaan werken.” Naast zijn tv-werkzaamheden wierp Bergman zich vol overgave op zijn oude liefde, het theater.

Deze voorstelling heeft al plaatsgevonden
  • filmspecial
Duitsland, Frankrijk, Zweden
2018
188’
Zweeds, Duits, Jiddisch, Frans, Engels gesproken
Nederlands ondertiteld
12 Geweld Grof taalgebruik

Ingmar Bergmans beroemde terugblik op zijn eigen jeugdjaren. De levenslustige weduwe Emilie Ekdahl hertrouwt met Edvard Vergerus, een strenge lutherse geestelijke. Haar kinderen Fanny en Alexander komen in opstand: Vergerus bant alle vreugde uit het leven van de kinderen en sluit ze op zolder op, waarna Alexander wraak probeert te nemen met behulp van zwarte magie.

In zijn laatste bioscoopfilm blikt Ingmar Bergman terug op zijn ‘idyllische en panische’ jeugdjaren: de door de ogen van het tienjarige jongetje vertelde familiekroniek is een verkapt zelfportret – de fantasievolle Alexander is de kleine Ingmar zelf.

Fanny & Alexander is de director’s cut van de oorspronkelijke tv-film van 312 minuten. Ingmar Bergman (1918) zou dit jaar honderd zijn geworden. Hij geldt met Michelangelo Antonioni en Federico Fellini als een van de vertegenwoordigers van de zogeheten ‘auteurscinema’. Bergman heeft een fascinatie voor beklemmende existentiële vragen (hoe te leven zonder religie? hoe te leven als man en vrouw?). Ook nam Bergman graag een kijkje achter de façade van de Scandinavische welvaart.

Na Fanny & Alexander kondigde Bergman aan dat hij niet langer bioscoopfilms wilde maken. “Het echte menselijke drama speelt zich iedere dag op de televisie af en wie als kunstenaar de mensen wil bereiken kan maar beter meteen voor de televisie gaan werken.” Naast zijn tv-werkzaamheden wierp Bergman zich vol overgave op zijn oude liefde, het theater.