Monikondee

Eeuwenlang hielden de Marrons in Suriname de kapitalistische wereld op afstand. Als afstammelingen van tot slaaf gemaakte Afrikanen die aan plantages ontsnapten, overleefden ze door trouw te blijven aan hun voorouderlijke waarden. Maar steeds dieper dringen economische belangen het regenwoud binnen.

Vaarman Boogie bevaart de Marowijne, de grens tussen Suriname en Frans-Guyana, om essentiële vracht te leveren aan afgelegen Marron- en inheemse gemeenschappen. Hoewel deze bosbewoners hun eigen voedsel verbouwen, zijn ze steeds afhankelijker van schippers voor hun dagelijkse benodigdheden. Klimaatgerelateerde overstromingen en droogtes verwoesten hun oogsten en goudwinning vergiftigt het water.

Wanneer Boogie door zijn clanleiders wordt opgeroepen om de rechtszaak van zijn neef bij te wonen, botsen de eisen van zijn werk met zijn traditionele verantwoordelijkheden. Tijdens een kronkelige reis stroomopwaarts worden de rivieren steeds wilder en onvoorspelbaarder, en wordt de kloof tussen oud en nieuw steeds zichtbaarder.