Latina, Latina
Voorprogramma
In een gedurfde, persoonlijke korte film overdenkt filmmaker Lorenz Zenleser zijn gecompliceerde relatie met het Overwinningsmonument in Bolzano: een dominant fascistisch bouwwerk dat in 1928 werd opgericht om te vieren dat Italië Oostenrijk had overwonnen. Het monument is nog steeds politiek beladen en zeer geliefd bij extreemrechts. Wanneer Zenleser aan zijn film begint over de controversiële geschiedenis van het monument, lijkt het wel alsof de camera zelf in opstand komt: het dubbel 8-beeldmateriaalbegint te haperen en trillen. Deze technische weigering biedt hem de mogelijkheid om een persoonlijk onderzoek te transformeren tot een meditatie over het uithoudingsvermogen van fascistische symbolen in de openbare ruimte, en hoe moeilijk het is om die te filmen zonder hun aanwezigheid kracht bij te zetten.
In this bold and personal short, filmmaker Lorenz Zenleser reflects on his complicated relationship with the Victory Monument in Bolzano, an imposing fascist structure built in1928 to mark Italy’s victory over Austria, which is still politically charged and actively appropriated by the far-right. As he sets out to film the monument’s troubled legacy, the camera itself seems to resist: double 8 mm footage begins to glitch and tremble. This formal revolt provides the opportunity to transform a personal inquiry into a haunting meditationon the endurance of fascist symbols in public space, and the difficulty of capturing them without reinforcing their presence.
Over de film: Latina, Latina
Een poëtische, diep bespiegelende essayfilm die de architectonische en ideologische overblijfselen van het Europese fascisme beziet door een verrassend intieme lens. Het begint met een telefoontje: een Ierse geoloog wordt naar Berlijn geroepen omdat haar vader, met wie ze geen contact meer heeft, daar in het ziekenhuis is opgenomen. Eenmaal in zijn appartement ontdekt ze een aantal dagboeken waarin hij verslag doet van een autoreis die hij begin jaren 00 van deze eeuw door Italië maakte, gedreven door een obsessie voor de architectuur van het fascistische tijdperk. Door haar ogen, en zijn woorden, worden we deelgenoot van een meditatie over het historisch geheugen en de esthetiek van een autoritaire gebouwde omgeving die ons nog altijd blijft achtervolgen. De hypnotische verteltrant en gelaagde beeldtaal met gebruik van voice-overs, archiefmateriaal en elegante fotografie maakt dat Latina, Latina behalve als een documentaire ook bijna als een roman aanvoelt.
A poetic and deeply reflective essay film that unearths the architectural and ideological traces of European fascism through an unexpectedly intimate lens. It all begins with a phone call: an Irish geologist is summoned to Berlin, where her estranged father has been hospitalised. She travels to his apartment, where she discovers a series of diaries detailing a road trip he took through Italy in the early 2000s, driven by an obsession with fascist-era architecture. Through her eyes and his words, we are drawn into a meditation on historical memory, and the haunting endurance of authoritarian aesthetics in the built environment. With its hypnotic narration and layered visual language, which blends voice-overs, archival fragments, and elegant cinematography, Latina, Latina feels as much like a novel as a documentary.
- 15:45
Kies tijdstip
Voorprogramma
In een gedurfde, persoonlijke korte film overdenkt filmmaker Lorenz Zenleser zijn gecompliceerde relatie met het Overwinningsmonument in Bolzano: een dominant fascistisch bouwwerk dat in 1928 werd opgericht om te vieren dat Italië Oostenrijk had overwonnen. Het monument is nog steeds politiek beladen en zeer geliefd bij extreemrechts. Wanneer Zenleser aan zijn film begint over de controversiële geschiedenis van het monument, lijkt het wel alsof de camera zelf in opstand komt: het dubbel 8-beeldmateriaalbegint te haperen en trillen. Deze technische weigering biedt hem de mogelijkheid om een persoonlijk onderzoek te transformeren tot een meditatie over het uithoudingsvermogen van fascistische symbolen in de openbare ruimte, en hoe moeilijk het is om die te filmen zonder hun aanwezigheid kracht bij te zetten.
In this bold and personal short, filmmaker Lorenz Zenleser reflects on his complicated relationship with the Victory Monument in Bolzano, an imposing fascist structure built in1928 to mark Italy’s victory over Austria, which is still politically charged and actively appropriated by the far-right. As he sets out to film the monument’s troubled legacy, the camera itself seems to resist: double 8 mm footage begins to glitch and tremble. This formal revolt provides the opportunity to transform a personal inquiry into a haunting meditationon the endurance of fascist symbols in public space, and the difficulty of capturing them without reinforcing their presence.
Over de film: Latina, Latina
Een poëtische, diep bespiegelende essayfilm die de architectonische en ideologische overblijfselen van het Europese fascisme beziet door een verrassend intieme lens. Het begint met een telefoontje: een Ierse geoloog wordt naar Berlijn geroepen omdat haar vader, met wie ze geen contact meer heeft, daar in het ziekenhuis is opgenomen. Eenmaal in zijn appartement ontdekt ze een aantal dagboeken waarin hij verslag doet van een autoreis die hij begin jaren 00 van deze eeuw door Italië maakte, gedreven door een obsessie voor de architectuur van het fascistische tijdperk. Door haar ogen, en zijn woorden, worden we deelgenoot van een meditatie over het historisch geheugen en de esthetiek van een autoritaire gebouwde omgeving die ons nog altijd blijft achtervolgen. De hypnotische verteltrant en gelaagde beeldtaal met gebruik van voice-overs, archiefmateriaal en elegante fotografie maakt dat Latina, Latina behalve als een documentaire ook bijna als een roman aanvoelt.
A poetic and deeply reflective essay film that unearths the architectural and ideological traces of European fascism through an unexpectedly intimate lens. It all begins with a phone call: an Irish geologist is summoned to Berlin, where her estranged father has been hospitalised. She travels to his apartment, where she discovers a series of diaries detailing a road trip he took through Italy in the early 2000s, driven by an obsession with fascist-era architecture. Through her eyes and his words, we are drawn into a meditation on historical memory, and the haunting endurance of authoritarian aesthetics in the built environment. With its hypnotic narration and layered visual language, which blends voice-overs, archival fragments, and elegant cinematography, Latina, Latina feels as much like a novel as a documentary.
