De muziek van Rabih Abou-Khalil laat zich niet in één woord omschrijven, maar is uiterst toegankelijk. De wereldberoemde Libanese componist en virtuoos bespeler van de oud (Arabische luit) heeft een gedurfde benadering van de Arabische klassieke muziek en wordt daarmee gezien als een avant-gardist. Met gebruik van thema’s en improvisatie, gekoppeld aan eigenzinnigheid en rebellie past hij uitstekend in de jazztraditie. Daarbij omringt hij zich al meer dan twaalf jaar met een vaste kern aan topmusici; de Italiaanse accordeonist Luciano Biondini, de Franse tubaspeler Michel Godard en de Amerikaanse slagwerker Jarrod Cagwin.
Met zijn nieuwe album Hungry People werpt Rabih Abou-Khalil een blik op een hebzuchtige wereld. Dreams of a Dying City is oorspronkelijk geschreven in de rouw tijdens de Libanese burgeroorlog en gaat over zijn thuisstad Beiroet. Daarnaast geeft het album, zoals eerder in zijn werk, een ironische knipoog met titels als Bankers’ Banquet en Shaving is boring, waxing is painful. Tranen worden met humor afgewisseld. Melancholische ballades naast uitbundige en feestelijke swing. Zoals vaker in het leven; vreugde en verdriet liggen dichtbij elkaar.
- muziek
De muziek van Rabih Abou-Khalil laat zich niet in één woord omschrijven, maar is uiterst toegankelijk. De wereldberoemde Libanese componist en virtuoos bespeler van de oud (Arabische luit) heeft een gedurfde benadering van de Arabische klassieke muziek en wordt daarmee gezien als een avant-gardist. Met gebruik van thema’s en improvisatie, gekoppeld aan eigenzinnigheid en rebellie past hij uitstekend in de jazztraditie. Daarbij omringt hij zich al meer dan twaalf jaar met een vaste kern aan topmusici; de Italiaanse accordeonist Luciano Biondini, de Franse tubaspeler Michel Godard en de Amerikaanse slagwerker Jarrod Cagwin.
Met zijn nieuwe album Hungry People werpt Rabih Abou-Khalil een blik op een hebzuchtige wereld. Dreams of a Dying City is oorspronkelijk geschreven in de rouw tijdens de Libanese burgeroorlog en gaat over zijn thuisstad Beiroet. Daarnaast geeft het album, zoals eerder in zijn werk, een ironische knipoog met titels als Bankers’ Banquet en Shaving is boring, waxing is painful. Tranen worden met humor afgewisseld. Melancholische ballades naast uitbundige en feestelijke swing. Zoals vaker in het leven; vreugde en verdriet liggen dichtbij elkaar.
Bezetting:
Rabih Abou-Khalil (Libanon) - oud & composities
Luciano Biondini (Italië) - accordeon
Michel Godard (Frankrijk) - tuba
Jarrod Cagwin (USA) - drums & percussie
