20 januari 2020
Geachte bezoekers van het filmprogramma Dossier Indië,
We kijken terug op zeer geslaagde vertoningen in LantarenVenster, met een intens betrokken publiek. Diezelfde intensiteit nemen we waar bij de tentoonstelling Dossier Indië in het Wereldmuseum Rotterdam, en ook in de reacties op het parallel verschenen fotoboek Een Verborgen Geschiedenis.
‘Indië lééft’ is een terechte en ook gelukkige constatering. Generaties zijn volop met elkaar in gesprek over hoe het eigenlijk was in Nederlands-Indië. Daarbij komen soms vragen naar boven die eindelijk beantwoord kunnen worden. Sommige vragen zijn gecompliceerd en problematisch. Zoals over onze militaire aanwezigheid tussen 1946 en 1949. Wat is daar allemaal gebeurd? Of over een zekere spanning tussen de verschillende rassen in Indië. Hoe voelbaar was dat? Nederlands-Indië was een complexe samenleving, zeker als je er wat meer op studeert. Maar het samen kijken naar die tijd, in museum of bioscoop, verbindt steeds, op een zeer persoonlijke manier.
Het sterkst heb ik dat ervaren bij de integrale vertoning van De Stille Kracht in LantarenVenster in aanwezigheid van o.a. Pleuni Touw en Hans Dagelet, die herinneringen ophaalden. De zaal leefde intens mee met bijna vijf uur schitterend geacteerd televisiedrama. Deze afleveringen, geregisseerd door Walter van der Kamp, boden in 1974 aan de hele Indische gemeenschap en iedereen die ‘iets met Indië had’, een sterk aanknopingspunt voor identificatie. Nog lang bleven we napraten, en er vloeiden heel wat tranen. Ook bij andere voorstellingen, zoals de film Gordel van Smaragd, waar Pierre Bokma onze gast was, of de film Rubber, waren er lange nagesprekken. Al met al kunnen we dus terugkijken op een geslaagde reeks, vooral door uw aanwezigheid, nieuwsgierigheid en betrokkenheid.
Bij de allerlaatste voorstelling kreeg ik daarom een lumineus idee: de oprichting van een Indische Film Vereniging, die door het hele land voorstellingen zou kunnen gaan organiseren. Ik bedacht er op de weg naar huis ook al een naam bij: Indische Film Vereniging Bintang Timur (Ster van het Oosten). Die ster in het donker is de lokroep van Indië én het flikkerende lichtje van de projector in de donkere bioscoopzaal. Ik beloof u dat ik de mogelijkheden zal onderzoeken om dit project van de grond te tillen, wellicht als onderdeel van de BBNI, Beeldbank Nederlands Indië die ook in oprichting is. Want ik geloof zeker dat er behoefte aan is om samen naar Indische films te kijken. Opgericht in Rotterdam, 8 januari 2020!
Tot slot wil ik LantarenVenster en projectleiders Anna Visser en Marloes den Hoed zeer bedanken voor de enthousiaste medewerking en vlekkeloze projecties.
Met zeer vriendelijke groet,
Thom Hoffman
