De Amerikaan Nate Wooley begon al op zijn dertiende professioneel trompet te spelen. De tijd die hij tijdens zijn jeugd in het rustige Oregon doorbracht, oefende een grote invloed uit op zijn muzikale esthetiek, maar komt nergens zo scherp en duidelijk tot uiting als in zijn solo trompetuitvoeringen. Wooley verhuisde in 2001 naar New York, en werd één van de meest gewilde trompettisten in de ontluikende jazz-, improvisatie-, nieuwe muziek- en noisescene van Brooklyn. Hij trad regelmatig op met iconen als John Zorn, Anthony Braxton, Fred Frith, Evan Parker en Yoshi Wada.

Zijn solospel wordt als belangrijk gezien in de internationale revolutie van trompetimprovisaties. Samen met Peter Evans en Greg Kelley wordt hij beschouwd als één van de voortrekkers van de Amerikaanse beweging die de fysieke grenzen van dit blaasinstrument tracht open te breken. Tevens probeert hij de trompet uit de historische schaduw te halen, die Louis Armstrong over dit instrument legde, zonder de rijke jazzgeschiedenis te verloochenen.

Zijn zoektocht naar nieuwe en grensverleggende speeltechnieken, zijn compromisloze spel met klanken, zijn deconstructie van melodie, harmonie en ritme, zijn flirt met noise en zijn experiment met geluidsversterking maken van hem een bijzonder vurige en innovatieve muzikant.

Het album (Put Your) Hands Together (2011) was een muzikale liefdesverklaring van Wooley aan de vrouwen die hem grootbrachten. In 2012 gaf Wooley een concert op North Sea Jazz. In de zomer van 2013 kwam het prachtige album (Sit In) The Throne of Friendship uit, dat lovende recensies kreeg.

“Nate Wooley is de progressiefste trompettist van dit moment… De Amerikaan wantrouwt alles wat vanzelfsprekend is en zoekt naar de klankmogelijkheden van zijn instrument… Maar hij schrijft ook prachtige stukken en kan bedwelmend mooi blazen… We horen heldere, mooie thema’s en harmonieën en zelfs onvervalste grooves.”(De Volkskrant)

“(Sit in) The Throne of Friendship not only shows off Wooley’s deep jazz roots but also demonstrates his startling growth as a composer and arranger.” (Peter Margasak, Downbeat)

“Wooley is een van interessantere figuren uit de hedendaagse jazz. Een trompettist om in de gaten te houden!” (Jazzflits)

“Een minuut of twintig Wooley geeft dagenlang stof tot nadenken… Wooley is zo’n muzikant die verbaast en verder kijkt dan zijn blikveld reikt. Hij is opgenomen in een rijtje jazzvernieuwers als Anthony Braxton, Evan Parker en Peter Evans. En gerespecteerd door jazzmeester John Zorn, met wie hij geregeld speelt in New York.” (De Volkskrant)