De term Swinging London is een veelgehoorde uitdrukking op radio en televisie wanneer over de Londense pop-, foto- en modescene van de jaren zestig gesproken wordt. Minder bekend zijn de Swinging London-films die tussen 1964 en 1970 in de bioscopen verschijnen. Eigenlijk is er maar één film uit die tijd die in bijna ieders geheugen gegrift staat: Blow-Up van Michelangelo Antonioni, die in 1967 bekroond werd met een Gouden Palm in Cannes. Dit jaar is dat exact veertig jaar geleden. Daarom kijken we terug op de stad die een belangrijke hoofdrol heeft in een eigen filmgenre: de Swinging London-film.
De eerste Swinging London-films worden gemaakt door de eind jaren vijftig naar Engeland geëmigreerde Amerikaan Richard Lester. In 1964 regisseert hij de eerste Beatlesfilm A Hard Day’s Night. Het jaar erop volgen The Knack and how to get it en de tweede Beatles-film Help!. Lester creeërt hiermee een nieuw soort ‘audiovisuele komedie’ die kenmerkend wordt voor de Swinging London-films: hip, onconventioneel, onbevangen, seksueel, experimenteel, muzikaal, vrolijk en uitgelaten, en altijd met de stad Londen als belangrijkste decor én speelterrein voor een nieuwe seksuele revolutie.
Swinging London start op donderdag 19 april! Dit gebeurt op toepasselijke en voortreffelijke wijze met Stoned, een speelfilm over het turbulente leven en de raadselachtige dood van popmuzikant Brian Jones, een van de oprichters van The Stones. Vooraf zal Anton Damen een korte inleiding houden. Aanvang 19:30 uur.
In totaal vertonen we veertien films en twee verzamelprogramma’s. Bijzonder is de eenmalige voorstelling op vrijdag 27 april van filmpjes uit de Swinging London popscène: Ready, Steady Go!, gepresenteerd door filmverzamelaar Fenno Werkman. En op zaterdag 28 april is er The Sixties Underground: Swingeing London, waarin aandacht voor swingende experimentele films uit het Londen van de jaren zestig.
Swinging London is een initiatief van Filmhuis Den Haag, en werd mede mogelijk gemaakt door het Nederlands Fonds voor de Film, de Gemeente Den Haag, het Prins Bernhard Cultuurfonds, het VSB Fonds en Fonds 1818.
- filmspecial
De term Swinging London is een veelgehoorde uitdrukking op radio en televisie wanneer over de Londense pop-, foto- en modescene van de jaren zestig gesproken wordt. Minder bekend zijn de Swinging London-films die tussen 1964 en 1970 in de bioscopen verschijnen. Eigenlijk is er maar één film uit die tijd die in bijna ieders geheugen gegrift staat: Blow-Up van Michelangelo Antonioni, die in 1967 bekroond werd met een Gouden Palm in Cannes. Dit jaar is dat exact veertig jaar geleden. Daarom kijken we terug op de stad die een belangrijke hoofdrol heeft in een eigen filmgenre: de Swinging London-film.
De eerste Swinging London-films worden gemaakt door de eind jaren vijftig naar Engeland geëmigreerde Amerikaan Richard Lester. In 1964 regisseert hij de eerste Beatlesfilm A Hard Day’s Night. Het jaar erop volgen The Knack and how to get it en de tweede Beatles-film Help!. Lester creeërt hiermee een nieuw soort ‘audiovisuele komedie’ die kenmerkend wordt voor de Swinging London-films: hip, onconventioneel, onbevangen, seksueel, experimenteel, muzikaal, vrolijk en uitgelaten, en altijd met de stad Londen als belangrijkste decor én speelterrein voor een nieuwe seksuele revolutie.
Swinging London start op donderdag 19 april! Dit gebeurt op toepasselijke en voortreffelijke wijze met Stoned, een speelfilm over het turbulente leven en de raadselachtige dood van popmuzikant Brian Jones, een van de oprichters van The Stones. Vooraf zal Anton Damen een korte inleiding houden. Aanvang 19:30 uur.
In totaal vertonen we veertien films en twee verzamelprogramma’s. Bijzonder is de eenmalige voorstelling op vrijdag 27 april van filmpjes uit de Swinging London popscène: Ready, Steady Go!, gepresenteerd door filmverzamelaar Fenno Werkman. En op zaterdag 28 april is er The Sixties Underground: Swingeing London, waarin aandacht voor swingende experimentele films uit het Londen van de jaren zestig.
Swinging London is een initiatief van Filmhuis Den Haag, en werd mede mogelijk gemaakt door het Nederlands Fonds voor de Film, de Gemeente Den Haag, het Prins Bernhard Cultuurfonds, het VSB Fonds en Fonds 1818.
