Het succes van saxofonist James Carter kwam eigenlijk heel onverwacht. Halverwege de jaren tachtig kon de tweede tenorsaxofonist van het orkest van de Blue Lake Summer School ineens niet mee op een Europese tournee. De toen zestienjarige Carter uit Detroit mocht zijn plaats innemen. Op dat moment had nog niemand hoge verwachtingen van deze onbekende, maar al snel maakte Carter een onuitwisbare indruk op iedereen. Vlak daarna vroeg Wynton Marsalis hem mee op tournee.

Carter is weliswaar begonnen met de tenorsax, maar naast alle andere saxofoonsoorten speelt hij ook klarinet en dwarsfluit. Hij experimenteert met verschillende stromingen, van dixieland- tot freejazz, maar behoudt altijd zijn eigen karakter. Zijn muziek zit vol onverwachte wendingen en de improvisaties van Carter zijn iedere keer spannend en onvoorspelbaar. Bovendien lijkt het hem allemaal bijzonder makkelijk af te gaan.

Inmiddels behoort Carter tot de allergrootste tenorsaxofonisten van de post-Coltrane generatie. Op zijn laatste album, Present Tense, bewijst hij nog maar eens waarom!