In 2012 trad de sympathieke Noorse singer-songwriter Thomas Dybdahl voor het eerst op in LantarenVenster. In oktober 2014 komt hij opnieuw!
Dybdahl, geboren op 12 april 1979 in Sandnes in Zuid-Noorwegen, omschrijft zijn stijl als melancholiek en romantisch. In plaats van explosies probeert hij implosies in zijn muziek te laten plaatsvinden. Hij heeft een hoge en soepele falsetstem en wordt daardoor vaak vergeleken met singer-songwriter Jeff Buckley. In 2013 verscheen zijn nieuwste album What’s Left Is Forever.
“What’s Left Is Forever is opnieuw een plaat vol ambachtelijk vervaardigde mijmeringen over de schaduwzijde van de liefde. Opener This Love Is Here To Stay schetst onmiddellijk de sfeer: de toon is introspectief en melancholisch, maar toch hoor je keer op keer een melodie openbloeien die je aandacht trekt.
De songs voelen spartaans aan, maar schijn bedriegt. Achter de klaterende akoestische gitaren van Easy Tiger duiken strijkers op en elders worden Running On Fumes en The Sculptor mee ingekleurd door discreet zoemende Hammondorgels, Wurlitzers en allerlei andere instrumenten waar zwarte en witte toetsen opstaan.
De weemoedige folk waar Dybdahl in grossiert houdt zich op in de schemerzone tussen gelijkgestemden als Nick Drake, Jeff Buckley en zelfs Elliott Smith.”
– Bart Steenhaut, oktober 2013, DeMorgen.be
In 2012 trad de sympathieke Noorse singer-songwriter Thomas Dybdahl voor het eerst op in LantarenVenster. In oktober 2014 komt hij opnieuw!
Dybdahl, geboren op 12 april 1979 in Sandnes in Zuid-Noorwegen, omschrijft zijn stijl als melancholiek en romantisch. In plaats van explosies probeert hij implosies in zijn muziek te laten plaatsvinden. Hij heeft een hoge en soepele falsetstem en wordt daardoor vaak vergeleken met singer-songwriter Jeff Buckley. In 2013 verscheen zijn nieuwste album What’s Left Is Forever.
“What’s Left Is Forever is opnieuw een plaat vol ambachtelijk vervaardigde mijmeringen over de schaduwzijde van de liefde. Opener This Love Is Here To Stay schetst onmiddellijk de sfeer: de toon is introspectief en melancholisch, maar toch hoor je keer op keer een melodie openbloeien die je aandacht trekt.
De songs voelen spartaans aan, maar schijn bedriegt. Achter de klaterende akoestische gitaren van Easy Tiger duiken strijkers op en elders worden Running On Fumes en The Sculptor mee ingekleurd door discreet zoemende Hammondorgels, Wurlitzers en allerlei andere instrumenten waar zwarte en witte toetsen opstaan.
De weemoedige folk waar Dybdahl in grossiert houdt zich op in de schemerzone tussen gelijkgestemden als Nick Drake, Jeff Buckley en zelfs Elliott Smith.”
– Bart Steenhaut, oktober 2013, DeMorgen.be
Thomas Dybdahl - zang, gitaar, piano
Synne Sanden - zang
