Wie weet overleeft de begeerte me

Een theatervoorstelling waarin de begeerte hand in hand gaat met melancholie. Celebrity Sylvia Kristel en haar naam en faam in de jaren zeventig staan centraal. In 1974 werd zij als Emmanuelle een fenomeen en een stijlicoon in de gelijknamige films. Nu, jaren later, is er een ontmoeting met een veel jongere generatie. Niet alleen een ontmoeting, maar ook een confrontatie tussen twee generaties.

Lilou en Lotte zijn zestien jaar. Hun kinderlijke onschuld heeft plaats gemaakt voor jeugdige schoonheid. Zij verlangen naar een leven als actrice. Een leven waarin ze het verschil zullen maken en waarin ze begeerd zullen worden. Zij worden samen op het toneel geplaatst met hét icoon van de begeerte: Sylvia Kristel.

Lilou, Lotte en Sylvia hebben elkaar opgezocht. Het gedeelde verlangen van de drie vrouwen om in het middelpunt van de aandacht te leven is het uitgangspunt. Zij vertrekken vanuit het opzoeken van de begeerte. Vanuit het verlangen om onderdeel te zijn van dromen. Maar naarmate de voorstelling vordert zal het vluchtige karakter van deze wens ze inhalen. Langzaam ontstaat een symbiose. Lilou en Lotte vallen steeds meer samen met Sylvia Kristel. In eerste instantie vooral met de beelden uit haar sterrenleven, maar gaandeweg ook steeds meer met de vrouw die zij nu is en het leven dat zij geleid heeft. Ze beginnen als twee zestienjarigen met nog een heel leven voor zich en eindigen in hun voorland. Gedrieën blikken ze terug op hun leven, en proberen ze deze ontmoeting, deze avond, zo lang mogelijk te laten bestaan. Want met het eindigen van de voorstelling zal datgene wat Lilou, Lotte en Sylvia met elkaar op de vloer hebben opgebouwd, slechts herinnering zijn.

–macro:youtube:j28Nlhrvt0g–

De voorstellingen van Alexandra Broeder bewegen zich op het snijvlak van weemoed, troost en melancholie versus zwartgalligheid met een uitzichtloos perspectief. Vergankelijkheid en afscheid zijn centrale thema’s in haar werk.