Cargo 200
Een rauwe thriller over de Sovjet-Unie in de jaren voor de glasnost, die zich hardhandig keert tegen de sovjetnostalgie in het huidige Rusland.
Plaats van handeling is het fictieve stadje Leninsk, waar rechercheur Zjoerov z’n eigen hardhandige interpretatie van de wet hanteert. Het jaar is 1984. Net buiten Leninsk, langs de weg naar Leningrad, komt een aantal Russen bijeen in een illegale destilleerderij: de dochter van de plaatselijke partijvoorzitter met haar date, een professor in het wetenschappelijk atheïsme, een Vietnamese automonteur en de rechercheur. Terwijl de wodka stroomt ontspoort het gezelschap volledig.
Cargo 200 – de titel verwijst naar de militaire codenaam voor het transport van gesneuvelde soldaten – is een rauw-realistische thriller en portret van de Sovjet-Unie in de jaren voor Gorbatsjovs glasnost. De communistische partij is nog oppermachtig, maar de Russen hebben hun geloof in de leer goeddeels verloren. Tegelijkertijd voert de Sovjet-Unie een niet te winnen oorlog tegen de islamitische Mujahedeen-strijders in buurland Afghanistan, waar duizenden jonge Russen een zinloze dood sterven.
Met zijn elfde film lokte Balabanov felle reacties uit, zowel in binnen- en buitenland. In Rusland zelf ontstond een fel debat over de betekenis van Balabanovs film: wilde hij zijn vaderland te grabbel gooien of hield zijn film een verontrustende spiegel voor? Balabanovs film maakt in ieder geval korte metten met de sovjetnostalgie die het huidige Rusland in zijn greep heeft. De regisseur schildert een nachtmerrieachtig beeld van laatcommunistisch Rusland als een land in ontbinding, waar het verval van menselijke normen en waarden de samenleving volledig heeft ontwricht.
Voorfilm:
==Cry and Laugh==
Vooraf aan Cargo 200 is de korte film Cry and Laugh (2007, 2 min.) van de Nederlandse regisseur Robbert-Jan Vos te zien, die ook het scenario schreef. De hoofdrol in deze film ‘over een depressieve man die zichzelf aan het lachen probeert te maken’ wordt gespeeld door acteur en theatermaker Marcel Musters.
Kies tijdstip
- Film
Een rauwe thriller over de Sovjet-Unie in de jaren voor de glasnost, die zich hardhandig keert tegen de sovjetnostalgie in het huidige Rusland.
Plaats van handeling is het fictieve stadje Leninsk, waar rechercheur Zjoerov z’n eigen hardhandige interpretatie van de wet hanteert. Het jaar is 1984. Net buiten Leninsk, langs de weg naar Leningrad, komt een aantal Russen bijeen in een illegale destilleerderij: de dochter van de plaatselijke partijvoorzitter met haar date, een professor in het wetenschappelijk atheïsme, een Vietnamese automonteur en de rechercheur. Terwijl de wodka stroomt ontspoort het gezelschap volledig.
Cargo 200 – de titel verwijst naar de militaire codenaam voor het transport van gesneuvelde soldaten – is een rauw-realistische thriller en portret van de Sovjet-Unie in de jaren voor Gorbatsjovs glasnost. De communistische partij is nog oppermachtig, maar de Russen hebben hun geloof in de leer goeddeels verloren. Tegelijkertijd voert de Sovjet-Unie een niet te winnen oorlog tegen de islamitische Mujahedeen-strijders in buurland Afghanistan, waar duizenden jonge Russen een zinloze dood sterven.
Met zijn elfde film lokte Balabanov felle reacties uit, zowel in binnen- en buitenland. In Rusland zelf ontstond een fel debat over de betekenis van Balabanovs film: wilde hij zijn vaderland te grabbel gooien of hield zijn film een verontrustende spiegel voor? Balabanovs film maakt in ieder geval korte metten met de sovjetnostalgie die het huidige Rusland in zijn greep heeft. De regisseur schildert een nachtmerrieachtig beeld van laatcommunistisch Rusland als een land in ontbinding, waar het verval van menselijke normen en waarden de samenleving volledig heeft ontwricht.
Voorfilm:
==Cry and Laugh==
Vooraf aan Cargo 200 is de korte film Cry and Laugh (2007, 2 min.) van de Nederlandse regisseur Robbert-Jan Vos te zien, die ook het scenario schreef. De hoofdrol in deze film ‘over een depressieve man die zichzelf aan het lachen probeert te maken’ wordt gespeeld door acteur en theatermaker Marcel Musters.
Lees de recensie van NRC Handelsblad.
