Empire of Light
Als puber ontdekte regisseur Sam Mendes (American Beauty, 1917) de magie van film. Toch blijft het in 1981 gesitueerde en door hemzelf in coronatijd geschreven Empire of Light goeddeels vrij van nostalgie. Over het bioscooptheater als schuilkerk voor dolende zielen.
De Empire is zo’n schitterend art-deco bioscooppaleis dat zelfs de morsigste Britse badplaats enige allure weet te geven. Het is ook de plek waar buitenbeentjes zich thuis voelen. Zoals de van een inzinking herstellende manager Hilary (Olivia Colman) en de toegewijde operateur Norman (Toby Jones). De komst van een jonge nieuwe werknemer, de zwarte Stephen (Michael Ward), brengt op meerdere fronten beroering. Allereerst in het hart van Hilary, die eindelijk uit haar schulp durft te kruipen. Maar we schrijven begin jaren 80, een periode van maatschappelijke onrust, die een ideale voedingsbodem vormt voor racistisch skinheadgeweld.
In zijn nieuwe film werkt regisseur en scenarist Sam Mendes op aanzienlijk kleinere schaal dan in zijn beide Bondfilms en voorganger 1917. Een labour of love, met autobiografische elementen – zijn eigen moeder vormde de inspiratie voor het personage Hilary – maar in grootse stijl gefotografeerd door tweevoudig Oscarwinnaar Roger Deakins.
Kies tijdstip
- Film
Als puber ontdekte regisseur Sam Mendes (American Beauty, 1917) de magie van film. Toch blijft het in 1981 gesitueerde en door hemzelf in coronatijd geschreven Empire of Light goeddeels vrij van nostalgie. Over het bioscooptheater als schuilkerk voor dolende zielen.
De Empire is zo’n schitterend art-deco bioscooppaleis dat zelfs de morsigste Britse badplaats enige allure weet te geven. Het is ook de plek waar buitenbeentjes zich thuis voelen. Zoals de van een inzinking herstellende manager Hilary (Olivia Colman) en de toegewijde operateur Norman (Toby Jones). De komst van een jonge nieuwe werknemer, de zwarte Stephen (Michael Ward), brengt op meerdere fronten beroering. Allereerst in het hart van Hilary, die eindelijk uit haar schulp durft te kruipen. Maar we schrijven begin jaren 80, een periode van maatschappelijke onrust, die een ideale voedingsbodem vormt voor racistisch skinheadgeweld.
In zijn nieuwe film werkt regisseur en scenarist Sam Mendes op aanzienlijk kleinere schaal dan in zijn beide Bondfilms en voorganger 1917. Een labour of love, met autobiografische elementen – zijn eigen moeder vormde de inspiratie voor het personage Hilary – maar in grootse stijl gefotografeerd door tweevoudig Oscarwinnaar Roger Deakins.
