In The Rearview
Het busje heeft zes stoelen achterin. Hoewel ze naast elkaar zitten, kennen de passagiers de meesten van hun medereizigers niet. Het zijn vrouwen, kinderen, oudere mannen en een enkele jonge vader. Waar ze ook vandaan komen, ze zijn onderweg naar dezelfde bestemming: veiligheid. In scènes geschoten op zijn ritten als evacuatievrijwilliger portretteert Maciek Hamela de hartverscheurende verhalen van burgers die hun huizen hebben moeten verlaten tijdens de recente Russische invasie van Oekraïne.
In het busje wordt stilte afgewisseld met oorlogservaringen. Een familie denkt aan de koe die achterbleef. Een grootmoeder veegt haar tranen weg wanneer ze haar kleinkinderen vaarwel zegt. Een klein meisje is gestopt met praten nadat vlakbij een bom insloeg.
Buiten bestaat uit een hobbelige weg en gebouwen vol gaten. Maar er is nog altijd warmte en hoop te midden van de verwoesting. Twee kinderen sluiten vriendschap. Een draagmoeder vertelt over haar droom om een café te openen. Een familie wordt herenigd. Zonder enig beeld van geweld te reproduceren, toont In the Rearview de diepte en de veerkracht van de mensheid onder traumatische omstandigheden.
There are six seats in the back of the van. The passengers, though sitting right next to each other, do not always know the next person. They are women, children, old men, and occasionally, a young father. Regardless of where they come from, they share the same destination: safety. With scenes taken on his trips as a volunteer evacuation driver, filmmaker Maciek Hamela portrays heart-wrenching accounts of civilians who had to leave their homes during the recent Russian invasion of Ukraine.
In this van, silence is punctuated by experiences of the war. A family reminisces about the cow left behind. A grandmother wipes away her tears as she sends off her grandchildren. A small girl has stopped talking since a bomb hit nearby.
Outside the van window, the road is bumpy and the buildings are full of holes. Yet there is still warmth and hope in the midst of destruction. Two children become new friends. A surrogate mother talks about her dream of opening a café. A family reunites. Without reproducing any image of violence, In the Rearview shows the depth and resilience of humanity among traumatic moments.
Kies tijdstip
- filmspecial
Het busje heeft zes stoelen achterin. Hoewel ze naast elkaar zitten, kennen de passagiers de meesten van hun medereizigers niet. Het zijn vrouwen, kinderen, oudere mannen en een enkele jonge vader. Waar ze ook vandaan komen, ze zijn onderweg naar dezelfde bestemming: veiligheid. In scènes geschoten op zijn ritten als evacuatievrijwilliger portretteert Maciek Hamela de hartverscheurende verhalen van burgers die hun huizen hebben moeten verlaten tijdens de recente Russische invasie van Oekraïne.
In het busje wordt stilte afgewisseld met oorlogservaringen. Een familie denkt aan de koe die achterbleef. Een grootmoeder veegt haar tranen weg wanneer ze haar kleinkinderen vaarwel zegt. Een klein meisje is gestopt met praten nadat vlakbij een bom insloeg.
Buiten bestaat uit een hobbelige weg en gebouwen vol gaten. Maar er is nog altijd warmte en hoop te midden van de verwoesting. Twee kinderen sluiten vriendschap. Een draagmoeder vertelt over haar droom om een café te openen. Een familie wordt herenigd. Zonder enig beeld van geweld te reproduceren, toont In the Rearview de diepte en de veerkracht van de mensheid onder traumatische omstandigheden.
There are six seats in the back of the van. The passengers, though sitting right next to each other, do not always know the next person. They are women, children, old men, and occasionally, a young father. Regardless of where they come from, they share the same destination: safety. With scenes taken on his trips as a volunteer evacuation driver, filmmaker Maciek Hamela portrays heart-wrenching accounts of civilians who had to leave their homes during the recent Russian invasion of Ukraine.
In this van, silence is punctuated by experiences of the war. A family reminisces about the cow left behind. A grandmother wipes away her tears as she sends off her grandchildren. A small girl has stopped talking since a bomb hit nearby.
Outside the van window, the road is bumpy and the buildings are full of holes. Yet there is still warmth and hope in the midst of destruction. Two children become new friends. A surrogate mother talks about her dream of opening a café. A family reunites. Without reproducing any image of violence, In the Rearview shows the depth and resilience of humanity among traumatic moments.
