Jay Myself
In de New Yorkse buurt the Bowery verrees in 1898 het Germania Bank Building: een enorm gebouw met een vloeroppervlak van 3300m2, verdeeld over 72 kamers. In de jaren 60 raakte de buurt in verval, waardoor fotograaf Jay Maisel (1931) in 1966 het gebouw voor een prikkie kon kopen: $102.000. Bijna vijftig jaar later verkoopt hij het voor 55 miljoen dollar.
Hier begint het verhaal van deze film, verteld door filmmaker/fotograaf/Maisel-leerling Stephen Wilkes. Maisel heeft het gebouw in al die jaren gevuld met spullen van de meest uiteenlopend aard; zo is er een kamer volgepropt met tafelpoten, hangen de gangen vol met allerlei gadgets en stukken gereedschap, terwijl de kelder vol staat met dozen met foto’s.
Voor Maisel vormt al deze rommel een eindeloze bron van inspiratie. Veelvuldig spreekt hij van het verschil tussen kijken en zien; wie goed kijkt, ziet hoe licht en kleur geen vaststaande eigenschappen zijn. Terwijl de verhuizing gaande is, laat Wilkes zien wat Maisel bedoelt en brengt zo een ode aan het leven en werk van deze fascinerende kunstenaar.
Kies tijdstip
- Film
In de New Yorkse buurt the Bowery verrees in 1898 het Germania Bank Building: een enorm gebouw met een vloeroppervlak van 3300m2, verdeeld over 72 kamers. In de jaren 60 raakte de buurt in verval, waardoor fotograaf Jay Maisel (1931) in 1966 het gebouw voor een prikkie kon kopen: $102.000. Bijna vijftig jaar later verkoopt hij het voor 55 miljoen dollar.
Hier begint het verhaal van deze film, verteld door filmmaker/fotograaf/Maisel-leerling Stephen Wilkes. Maisel heeft het gebouw in al die jaren gevuld met spullen van de meest uiteenlopend aard; zo is er een kamer volgepropt met tafelpoten, hangen de gangen vol met allerlei gadgets en stukken gereedschap, terwijl de kelder vol staat met dozen met foto’s.
Voor Maisel vormt al deze rommel een eindeloze bron van inspiratie. Veelvuldig spreekt hij van het verschil tussen kijken en zien; wie goed kijkt, ziet hoe licht en kleur geen vaststaande eigenschappen zijn. Terwijl de verhuizing gaande is, laat Wilkes zien wat Maisel bedoelt en brengt zo een ode aan het leven en werk van deze fascinerende kunstenaar.
