Mamma Roma

De tweede film van de toen veelbelovende regisseur Pier Paolo Pasolini, Mamma Roma, betekent boven alles een magistrale rol van Magnani. Zij speelt een prostituee die uit het rosse leven denkt te kunnen ontsnappen, wanneer haar pooier Carmine gaat trouwen. Ze wordt marktkoopvrouw en ritselt een baantje voor haar eenzelvige zeventienjarige zoon Ettore. Hij is op het platteland opgegroeid en weet niets van haar vroegere beroep. Haar wensdroom voor een respectabel leven wordt snel de grond in geboord, want haar oogappel blijkt een dwarse puber die met verkeerde vriendjes omgaat.

Dit relaas over schijngeluk en noodlot, een pessimistisch levenslied vol larmoyante uithalen, weerspiegelde de werkelijkheid: Franco Citti speelde de pooier maar werd tijdens de opnamen door de politie gearresteerd voor een akkefietje uit zijn privéleven. Dit bracht de voltooiïng van de film in gevaar. Ondanks heftig verzet van de producent bleef Pier Paolo Pasolini wachten op het ontslag van zijn vriendje uit de gevangenis, met wie hij overigens samen het scenario had geschreven.

In zijn tweede film na zijn debuut Accattone speculeerde Pasolini opnieuw op de aantrekkingskracht van warmbloedige emoties, zoals die altijd geassocieerd worden met de Italiaanse volksaard. Anna Magnani voldeed met verve aan deze pathetiek: zij is grootser en realistischer dan de werkelijkheid van het leven aan de rafelrand van de maatschappij. Hoewel het verhaal nogal schematisch is opgezet, blijft juist zij overeind: Magnani is, zoals ook Fellini wist, bij uitstek Mamma Roma!