Paradise Lost, History in the Unmaking
Paradise Lost gaat over de sloop van de indrukwekkende, betonnen Birmingham Library, ontworpen door John Madin, tijdens de neoliberale wending van de Britse samenleving, of meer specifiek van de gemeenteraad van Birmingham. Filmmaker Andy Howlett, die jarenlang het brutalistische gebouw, de gebruikers en de omgeving in beeld bracht, registreert vlijmscherp de georkestreerde desinteresse jegens gebouw en samenleving. In Howletts film komen historische en politieke aspecten uitgebreid aan bod. Het gebruik van handheld camera’s, found footage en ruwe montage maakt film en gebouw bizar en eigenzinnig tegelijkertijd. De verfijning van Paradise Lost zit in het overtuigend argument dat Howlett levert tegen de schandalige vernietiging van dit modern icoon.
Paradise Lost examines the demolition of the Birmingham Library, designed by John Madin, during the neoliberal turn of British society, or specifically of Birmingham City Council. Filmmaker Andy Howlett, a flâneur who spent years exploring the brutalist building and its context, catalogues the orchestrated negligence towards not just the building, but the very social-democratic contract. Howlett’s film is exhaustive in its considerations – historical, political – yet has an irreverent aesthetic. Wry and idiosyncratic, Paradise Lost features handheld footage from consumer grade digital cameras, low-fi style typography and simple editing. This belies its sophistication, however, as Howlett delivers a convincing argument against the scandalous destruction of a modern icon.
Kies tijdstip
- filmspecial
Paradise Lost gaat over de sloop van de indrukwekkende, betonnen Birmingham Library, ontworpen door John Madin, tijdens de neoliberale wending van de Britse samenleving, of meer specifiek van de gemeenteraad van Birmingham. Filmmaker Andy Howlett, die jarenlang het brutalistische gebouw, de gebruikers en de omgeving in beeld bracht, registreert vlijmscherp de georkestreerde desinteresse jegens gebouw en samenleving. In Howletts film komen historische en politieke aspecten uitgebreid aan bod. Het gebruik van handheld camera’s, found footage en ruwe montage maakt film en gebouw bizar en eigenzinnig tegelijkertijd. De verfijning van Paradise Lost zit in het overtuigend argument dat Howlett levert tegen de schandalige vernietiging van dit modern icoon.
Paradise Lost examines the demolition of the Birmingham Library, designed by John Madin, during the neoliberal turn of British society, or specifically of Birmingham City Council. Filmmaker Andy Howlett, a flâneur who spent years exploring the brutalist building and its context, catalogues the orchestrated negligence towards not just the building, but the very social-democratic contract. Howlett’s film is exhaustive in its considerations – historical, political – yet has an irreverent aesthetic. Wry and idiosyncratic, Paradise Lost features handheld footage from consumer grade digital cameras, low-fi style typography and simple editing. This belies its sophistication, however, as Howlett delivers a convincing argument against the scandalous destruction of a modern icon.
