Prison Circle
Director: SAKAGAMI Kaori
Fascinerend genoeg is dit de allereerste lange documentaire die zich afspeelt in een Japanse gevangenis. Misdaad is nog steeds voor een deel taboe in Japan en het kostte regisseur SAKAGAMI Kaori dan ook maar liefst zes jaar om toestemming te krijgen om in het Shimane Asahi rehabilitatiecentrum te mogen filmen, waar gevangenen een programma met zowel individuele therapie als groepssessies volgen. Door de verschillende verhalen op te delen in hoofdstukken en de misdaden uit het verleden te hercreëren met behulp van prachtige animaties van zand, schept SAKAGAMI de sfeer van een donker sprookje. De camerabeelden zijn opzettelijk rauw, om de kijker niet af te leiden van waar het echt om gaat of het gevangenisleven mooier te maken dan het eigenlijk is.
Remarkably, this is the first ever feature-length documentary to be filmed inside a Japanese prison. Crime is still something of a taboo topic in Japan. It took director SAKAGAMI Kaori six years to obtain permission to shoot at the Shimane Asahi Rehabilitation Program Centre where prisoners undergo a therapeutic programme based on individual and group sessions. By dividing the film into chapters and focusing on each individual story – the previous crimes of the prisoners are shown in the form of astonishing sand drawings – she creates the atmosphere of a dark fairy tale, made much creepier as soon as you realise that it all actually happened. The photography is intentionally raw, to avoid distracting the audience from the story or embellishing an environment that definitely does not need it.
Kies tijdstip
- filmspecial
Director: SAKAGAMI Kaori
Fascinerend genoeg is dit de allereerste lange documentaire die zich afspeelt in een Japanse gevangenis. Misdaad is nog steeds voor een deel taboe in Japan en het kostte regisseur SAKAGAMI Kaori dan ook maar liefst zes jaar om toestemming te krijgen om in het Shimane Asahi rehabilitatiecentrum te mogen filmen, waar gevangenen een programma met zowel individuele therapie als groepssessies volgen. Door de verschillende verhalen op te delen in hoofdstukken en de misdaden uit het verleden te hercreëren met behulp van prachtige animaties van zand, schept SAKAGAMI de sfeer van een donker sprookje. De camerabeelden zijn opzettelijk rauw, om de kijker niet af te leiden van waar het echt om gaat of het gevangenisleven mooier te maken dan het eigenlijk is.
Remarkably, this is the first ever feature-length documentary to be filmed inside a Japanese prison. Crime is still something of a taboo topic in Japan. It took director SAKAGAMI Kaori six years to obtain permission to shoot at the Shimane Asahi Rehabilitation Program Centre where prisoners undergo a therapeutic programme based on individual and group sessions. By dividing the film into chapters and focusing on each individual story – the previous crimes of the prisoners are shown in the form of astonishing sand drawings – she creates the atmosphere of a dark fairy tale, made much creepier as soon as you realise that it all actually happened. The photography is intentionally raw, to avoid distracting the audience from the story or embellishing an environment that definitely does not need it.
