The Painted Bird

Václav Marhoul

The Painted Bird is de verfilming van de controversiële roman van de Pools-Amerikaanse schrijver Jerzy Kosiński uit 1965.

Controversieel omdat Kosiński plagiaat zou hebben gepleegd en omdat het boek de Holocaust zou exploiteren. Die controverse kleeft volgens sommige critici ook aan de film maar eigenlijk moet iedereen die vraag voor zichzelf beantwoorden na het zien van de film. The Painted Bird is namelijk bijzonder door de schitterende zwart-wit-stijl, het schaarse woordgebruik en die Boschiaanse taferelen van lust, doodslag en verderf. Hoe wreed ze soms ook zijn.

Middelpunt in het verhaal is een Joodse jongen, die voor het grootste deel van de film naamloos blijft. Als de film begint, woont hij bij zijn oude tante maar hij ziet zich al snel gedwongen te vertrekken. Vandaar begint een reis die dankzij de (Tsjechische) filmmaker opzettelijk niet te herleiden is tot een specifiek Europees land. Hij is getuige van het angstaanjagende geweld van de brute Russische en Duitse soldaten. Tegen het einde van de oorlog hebben de zware jaren hun sporen op de jongen achtergelaten en is hij voorgoed veranderd.

★★★★★ NRC: “magistrale filmbewerking… een meeslepende oorlogsfabel, in sprookjesachtig zwart-wit gefilmd.”

★★★★ de Volkskrant: “een film die op meerdere manieren door je hoofd blijft spoken.”

★★★★ Trouw: “Een bijna drie uur durend schilderij van Jeroen Bosch.”

★★★★ VPRO Cinema: “Fascinerende verfilming… prachtige zwart-witbeelden.”

Deze voorstelling heeft al plaatsgevonden
  • Film
Tsjechië
2020
169’
Tsjechisch gesproken
Nederlands ondertiteld
Geweld Grof taalgebruik

The Painted Bird is de verfilming van de controversiële roman van de Pools-Amerikaanse schrijver Jerzy Kosiński uit 1965.

Controversieel omdat Kosiński plagiaat zou hebben gepleegd en omdat het boek de Holocaust zou exploiteren. Die controverse kleeft volgens sommige critici ook aan de film maar eigenlijk moet iedereen die vraag voor zichzelf beantwoorden na het zien van de film. The Painted Bird is namelijk bijzonder door de schitterende zwart-wit-stijl, het schaarse woordgebruik en die Boschiaanse taferelen van lust, doodslag en verderf. Hoe wreed ze soms ook zijn.

Middelpunt in het verhaal is een Joodse jongen, die voor het grootste deel van de film naamloos blijft. Als de film begint, woont hij bij zijn oude tante maar hij ziet zich al snel gedwongen te vertrekken. Vandaar begint een reis die dankzij de (Tsjechische) filmmaker opzettelijk niet te herleiden is tot een specifiek Europees land. Hij is getuige van het angstaanjagende geweld van de brute Russische en Duitse soldaten. Tegen het einde van de oorlog hebben de zware jaren hun sporen op de jongen achtergelaten en is hij voorgoed veranderd.

★★★★★ NRC: “magistrale filmbewerking… een meeslepende oorlogsfabel, in sprookjesachtig zwart-wit gefilmd.”

★★★★ de Volkskrant: “een film die op meerdere manieren door je hoofd blijft spoken.”

★★★★ Trouw: “Een bijna drie uur durend schilderij van Jeroen Bosch.”

★★★★ VPRO Cinema: “Fascinerende verfilming… prachtige zwart-witbeelden.”