The Reason I Jump
In 2007 schreef de destijds 13-jarige Naoki Higashida uit Japan de bestseller The Reason I Jump. In dit autobiografische boek geeft hij een inkijkje in zijn belevingswereld als niet-sprekend kind met autisme. Met de gelijknamige documentaire gebruikt de bekroonde filmmaker Jerry Rothwell de kracht van film om deze intense zintuiglijke werelden te verbeelden.
Het levert intieme portretten op van vijf opmerkelijke, niet-sprekende autistische jongeren uit diverse werelddelen. Jonge mensen die op uiteenlopende manieren geleerd hebben om zich toch te kunnen uiten, met hulp van vrienden en familie. De rake scènes maken indruk, openen de ogen en vallen vaak samen met de woorden van Naoki’s boek. In een maalstroom van gedachten, gevoelens, impulsen en herinneringen beseft hij geleidelijk steeds meer wat zijn autisme voor hem betekent, hoe zijn perceptie verschilt van die van anderen en waarom hij doet zoals hij doet. Bijna als een routekaart in zijn brein. ‘To me autism is normal. I can’t be sure what your normal is even like.’
Ieder mens – met of zonder autisme – voelt de behoefte tot communicatie en niet kunnen praten, betekent niet dat er niets te zeggen valt. Met deze glorieuze film spreekt Rothwell boekdelen.
Kies tijdstip
- Film
In 2007 schreef de destijds 13-jarige Naoki Higashida uit Japan de bestseller The Reason I Jump. In dit autobiografische boek geeft hij een inkijkje in zijn belevingswereld als niet-sprekend kind met autisme. Met de gelijknamige documentaire gebruikt de bekroonde filmmaker Jerry Rothwell de kracht van film om deze intense zintuiglijke werelden te verbeelden.
Het levert intieme portretten op van vijf opmerkelijke, niet-sprekende autistische jongeren uit diverse werelddelen. Jonge mensen die op uiteenlopende manieren geleerd hebben om zich toch te kunnen uiten, met hulp van vrienden en familie. De rake scènes maken indruk, openen de ogen en vallen vaak samen met de woorden van Naoki’s boek. In een maalstroom van gedachten, gevoelens, impulsen en herinneringen beseft hij geleidelijk steeds meer wat zijn autisme voor hem betekent, hoe zijn perceptie verschilt van die van anderen en waarom hij doet zoals hij doet. Bijna als een routekaart in zijn brein. ‘To me autism is normal. I can’t be sure what your normal is even like.’
Ieder mens – met of zonder autisme – voelt de behoefte tot communicatie en niet kunnen praten, betekent niet dat er niets te zeggen valt. Met deze glorieuze film spreekt Rothwell boekdelen.
