Les parapluies de Cherbourg
Geneviève, de zeventienjarige dochter van een parapluverkoopster, is verliefd op een automonteur die wordt opgeroepen voor de oorlog in Algerije. Guy komt terecht op een afgelegen post, zodat brieven sporadisch door komen. En daardoor denkt zij dat hij haar vergeten is. Als zij ontdekt dat zij zwanger is, regelt moeder, die Guy sowieso geen waardige partij vond, zonder dralen een huwelijk met een rijke, begrijpende diamantair in Parijs. Als Guy eindelijk thuiskomt, is zijn geliefde verdwenen.
Op het festival van Cannes in 1964 kreeg Demy voor Les parapluies de Cherbourg de Gouden Palm èn de Prix Delluc. Dat is een opvallende combinatie: bekroond als de beste publieksfilm èn gewaardeerd door kieskeurige cinefielen. Het is dan ook een bijzondere film: alle dialogen worden ‘gezongen’. Een puur eigentijds filmsprookje, op muziek gezet door Michel Legrand.
Demy’s fascinatie met de glorietijden van de Hollywood-musical is nostalgisch te noemen, maar zeker niet overleefd. Demy baseerde zich met Les parapluies de Cherbourg en ook met het ‘vervolg’ Les demoiselles de Rochefort op de kunstmatigheid van het Amerikaanse musicalgenre, maar hij gaf er wel een echt unieke draai aan. De alledaagse geschiedenis die hij vertelt en de sociale kritiek die hij impliciet toevoegt, zijn eerder op de Nouvelle Vague dan op Hollywood geïnspireerd.
Catherine Deneuve speelde, nog blakend van onschuld, haar eerste hoofdrol, maar haar personage zingt met de stem van Danielle Licari. De film boekte wereldwijd een groot succes en maakte van de 21-jarige Deneuve plotseling een ster.
Kies tijdstip
- filmspecial
Geneviève, de zeventienjarige dochter van een parapluverkoopster, is verliefd op een automonteur die wordt opgeroepen voor de oorlog in Algerije. Guy komt terecht op een afgelegen post, zodat brieven sporadisch door komen. En daardoor denkt zij dat hij haar vergeten is. Als zij ontdekt dat zij zwanger is, regelt moeder, die Guy sowieso geen waardige partij vond, zonder dralen een huwelijk met een rijke, begrijpende diamantair in Parijs. Als Guy eindelijk thuiskomt, is zijn geliefde verdwenen.
Op het festival van Cannes in 1964 kreeg Demy voor Les parapluies de Cherbourg de Gouden Palm èn de Prix Delluc. Dat is een opvallende combinatie: bekroond als de beste publieksfilm èn gewaardeerd door kieskeurige cinefielen. Het is dan ook een bijzondere film: alle dialogen worden ‘gezongen’. Een puur eigentijds filmsprookje, op muziek gezet door Michel Legrand.
Demy’s fascinatie met de glorietijden van de Hollywood-musical is nostalgisch te noemen, maar zeker niet overleefd. Demy baseerde zich met Les parapluies de Cherbourg en ook met het ‘vervolg’ Les demoiselles de Rochefort op de kunstmatigheid van het Amerikaanse musicalgenre, maar hij gaf er wel een echt unieke draai aan. De alledaagse geschiedenis die hij vertelt en de sociale kritiek die hij impliciet toevoegt, zijn eerder op de Nouvelle Vague dan op Hollywood geïnspireerd.
Catherine Deneuve speelde, nog blakend van onschuld, haar eerste hoofdrol, maar haar personage zingt met de stem van Danielle Licari. De film boekte wereldwijd een groot succes en maakte van de 21-jarige Deneuve plotseling een ster.
