Mamma Roma

Pier Paolo Pasolini

In Mamma Roma denkt een prostituee (een voortreffelijke Anna Magnani) uit het rosse leven te kunnen ontsnappen wanneer haar pooier Carmine gaat trouwen. Ze wordt marktkoopvrouw en ritselt een baantje voor haar zeventienjarige zoon Ettore. Haar wens voor een respectabel leven wordt snel de grond in geboord, want haar oogappel blijkt een dwarse puber die met verkeerde vriendjes omgaat.

Dit relaas over schijngeluk en noodlot, een pessimistisch levenslied vol jammerende uithalen, weerspiegelde de werkelijkheid: Franco Citti speelde de pooier maar werd tijdens de opnamen door de politie gearresteerd voor een akkefietje uit zijn privéleven. Dit bracht de voltooiing van de film in gevaar. Ondanks heftig verzet van de producent bleef Pasolini wachten op het ontslag van zijn favoriete acteur uit de gevangenis, met wie hij overigens samen het scenario had geschreven.

Pier Paolo Pasolini’s films schiepen verwarring en waren omstreden, niet het minst vanwege bepaalde obsceniteiten. Wie Salò o le 120 giornate di Sodoma, die in diverse landen werd verbannen, heeft gezien weet direct waar we op duiden. Pasolini’s films zijn een reactie op het “nieuwe” fascisme in een naoorlogs Italië en men vermoedt dan ook dat hij om die politieke redenen in 1975 werd vermoord.
Deze voorstelling heeft al plaatsgevonden
  • filmspecial
Italië
1962
106’
Italiaans gesproken
Nederlands ondertiteld
6 Angst Geweld Grof taalgebruik

In Mamma Roma denkt een prostituee (een voortreffelijke Anna Magnani) uit het rosse leven te kunnen ontsnappen wanneer haar pooier Carmine gaat trouwen. Ze wordt marktkoopvrouw en ritselt een baantje voor haar zeventienjarige zoon Ettore. Haar wens voor een respectabel leven wordt snel de grond in geboord, want haar oogappel blijkt een dwarse puber die met verkeerde vriendjes omgaat.

Dit relaas over schijngeluk en noodlot, een pessimistisch levenslied vol jammerende uithalen, weerspiegelde de werkelijkheid: Franco Citti speelde de pooier maar werd tijdens de opnamen door de politie gearresteerd voor een akkefietje uit zijn privéleven. Dit bracht de voltooiing van de film in gevaar. Ondanks heftig verzet van de producent bleef Pasolini wachten op het ontslag van zijn favoriete acteur uit de gevangenis, met wie hij overigens samen het scenario had geschreven.

Pier Paolo Pasolini’s films schiepen verwarring en waren omstreden, niet het minst vanwege bepaalde obsceniteiten. Wie Salò o le 120 giornate di Sodoma, die in diverse landen werd verbannen, heeft gezien weet direct waar we op duiden. Pasolini’s films zijn een reactie op het “nieuwe” fascisme in een naoorlogs Italië en men vermoedt dan ook dat hij om die politieke redenen in 1975 werd vermoord.