Youth (Spring)
Ruim 18.000 naaiateliers telt de Chinese textielstad Zhili, privéondernemingen van bescheiden omvang waar in totaal zo’n 300.000 arbeiders gigantische hoeveelheden kinderkleding vervaardigen. Kilometers stof worden er verwerkt in een krankzinnig tempo, want betaald worden per stuk stimuleert de productie. Zijn de dagelijkse quota gehaald, dan wacht een deur verderop het slaapverblijf.
Tussen 2014 en 2019 trok Wang Bing door Zhili om in verschillende werkplaatsen het leven van alledag in beeld te brengen. De jonge arbeidsmigranten die hij op de voet volgt, haalt hij even uit de massa door ze namen en rugnummers te geven.
Drieënhalf uur trekt hij uit om in lange observerende shots hun realiteit voelbaar te maken. Een realiteit die niet alleen gedicteerd worden door monotone werkdagen en hiërarchische arbeidsverhoudingen. Ze zijn vooral ook heel jong, hormonaal gemotiveerd en vergroeid met hun telefoon en dat is allesbepalend voor hoe ze in het leven staan. De werkvloer is ook het toneel waarop ze plagen, stoeien, flirten, roddelen en ruzie maken. Waar relaties ontstaan en worden verbroken en waar ze bezig zijn hun toekomst vorm te geven.
The Chinese textile city of Zhili has more than 18,000 garment workplaces. In these modestly sized private businesses, a total of around 300,000 workers produce vast quantities of children’s clothing. Kilometers of fabric are processed at an astonishing rate, because piecework incentivizes speedy production. Once the daily quota have been met, the dormitories are right next door.
Between 2014 and 2019, Wang Bing traveled through Zhili to portray everyday life in a variety of workplaces. He picks out the young migrant workers he follows closely from the crowd by giving them names and numbers.
In three and a half hours of long observational shots, he makes their reality palpable. Their lives are not only dictated by monotonous workdays and hierarchical labor relations—above all, they are very young, hormonally driven, and inseparable from their phones. The workplace is also the venue for their teasing, playing, flirting, gossiping and arguing. It is where their relationships are created and broken up, and where they are busy shaping their future.
Kies tijdstip
- filmspecial
Ruim 18.000 naaiateliers telt de Chinese textielstad Zhili, privéondernemingen van bescheiden omvang waar in totaal zo’n 300.000 arbeiders gigantische hoeveelheden kinderkleding vervaardigen. Kilometers stof worden er verwerkt in een krankzinnig tempo, want betaald worden per stuk stimuleert de productie. Zijn de dagelijkse quota gehaald, dan wacht een deur verderop het slaapverblijf.
Tussen 2014 en 2019 trok Wang Bing door Zhili om in verschillende werkplaatsen het leven van alledag in beeld te brengen. De jonge arbeidsmigranten die hij op de voet volgt, haalt hij even uit de massa door ze namen en rugnummers te geven.
Drieënhalf uur trekt hij uit om in lange observerende shots hun realiteit voelbaar te maken. Een realiteit die niet alleen gedicteerd worden door monotone werkdagen en hiërarchische arbeidsverhoudingen. Ze zijn vooral ook heel jong, hormonaal gemotiveerd en vergroeid met hun telefoon en dat is allesbepalend voor hoe ze in het leven staan. De werkvloer is ook het toneel waarop ze plagen, stoeien, flirten, roddelen en ruzie maken. Waar relaties ontstaan en worden verbroken en waar ze bezig zijn hun toekomst vorm te geven.
The Chinese textile city of Zhili has more than 18,000 garment workplaces. In these modestly sized private businesses, a total of around 300,000 workers produce vast quantities of children’s clothing. Kilometers of fabric are processed at an astonishing rate, because piecework incentivizes speedy production. Once the daily quota have been met, the dormitories are right next door.
Between 2014 and 2019, Wang Bing traveled through Zhili to portray everyday life in a variety of workplaces. He picks out the young migrant workers he follows closely from the crowd by giving them names and numbers.
In three and a half hours of long observational shots, he makes their reality palpable. Their lives are not only dictated by monotonous workdays and hierarchical labor relations—above all, they are very young, hormonally driven, and inseparable from their phones. The workplace is also the venue for their teasing, playing, flirting, gossiping and arguing. It is where their relationships are created and broken up, and where they are busy shaping their future.
