Zulo
Wat als je in een diepe stenen put in de aarde ontwaakt, niet weet hoe je daar bent gekomen of, belangrijker, hoe je eruit raakt? Het overkomt de arme drommel Miguel in Zulo.
Wanneer Miguel eindelijk aanvaardt dat hij is ontvoerd en inziet dat het zinloos is om bij zijn twee ontvoerders te smeken om vrijlating, begint de strijd om te overleven. Hij is hierbij alleen en slechts gewapend met een deken, een emmer en de eigen geest.
Het grimmige Zulo (Spaans voor ‘ondergrondse schuilplaats’, maar ook bargoens voor een plek waar wapens worden verborgen of gijzelaars vastgehouden) leverde regisseur Carlos Martín Ferrera en hoofdrolspeler Jaume García Arija verschillende prijzen op. Beiden gingen compleet in hun opdracht op en maakten het Spartaanse gegeven van scenarist Pep Garrido tot een sterke existentialistische psychothriller met horrorweerhaakjes.
Gedurende 82 minuten is in Zulo de acteur geheel op zichzelf en de maker volledig op zijn inventiviteit aangewezen om het bizarre gegeven tot een ijzige film te kneden. Slechts details (een ring, droombeelden) verlichten hierbij tijdelijk de duisternis en eenzaamheid van de geïsoleerde Miguel.
Kies tijdstip
- Film
Wat als je in een diepe stenen put in de aarde ontwaakt, niet weet hoe je daar bent gekomen of, belangrijker, hoe je eruit raakt? Het overkomt de arme drommel Miguel in Zulo.
Wanneer Miguel eindelijk aanvaardt dat hij is ontvoerd en inziet dat het zinloos is om bij zijn twee ontvoerders te smeken om vrijlating, begint de strijd om te overleven. Hij is hierbij alleen en slechts gewapend met een deken, een emmer en de eigen geest.
Het grimmige Zulo (Spaans voor ‘ondergrondse schuilplaats’, maar ook bargoens voor een plek waar wapens worden verborgen of gijzelaars vastgehouden) leverde regisseur Carlos Martín Ferrera en hoofdrolspeler Jaume García Arija verschillende prijzen op. Beiden gingen compleet in hun opdracht op en maakten het Spartaanse gegeven van scenarist Pep Garrido tot een sterke existentialistische psychothriller met horrorweerhaakjes.
Gedurende 82 minuten is in Zulo de acteur geheel op zichzelf en de maker volledig op zijn inventiviteit aangewezen om het bizarre gegeven tot een ijzige film te kneden. Slechts details (een ring, droombeelden) verlichten hierbij tijdelijk de duisternis en eenzaamheid van de geïsoleerde Miguel.
